στο θεατρο του παραλογου πηραμε μερος,Τρελη εγω και λογικοι οι αλλοι.ΑΝ- υπομονεί να πεσει η αυλαια,,μαυρο βελουδο που θα κρυψει τα παντα.Οι πρωταγωνιστες για τελευταια φορα θα υποκλιθουν να εισπραξουν το χειροκροτημα.. Στα παρασκηνια ολα θα μεινουν ανεγγιχτα να θυμιζουν τις αναπνοες που επαιρν...αν πριν βγουν στο σανιδι οι ηθοποιοι.. Ενα σπασμενο ποτηρι θα θυμιζει πως καποιος επινε κρασι εν ωρα ''δουλειας'' και ενας κοκκινος λεκες απο αιμα θα σφραγιζει την μαυρη κωμωδια που παιξαμε...η μηπως ζησαμε?