διαμαντια και μπλουζ...

διαμαντια και μπλουζ...
♥ οταν ολοι τρεχουν κατω απ τις ομπρελες,εγω θα στεκομαι κατω απ την βροχη..

Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011

λαχταρω..Σαρα Κειν!!!!!!!!!

Εγω θελω να κοιμαμαι πλάι σου και να σου κανω τα ψωνια σου και να σου κουβαλαω τις σακουλες σου και να σου λεω ποσο πολυ μ’αρεσει να ‘μαι μαζι σου αλλα παντα μ’αναγκαζουν να κανω βλακειες.
Και θελω να παιζουμε κρυφτο, και να σου δινω τα ρουχα μου, και να σου λεω ποσο μ’αρεσουν τα παπουτσια σου, και να καθομαι στις σκαλες ωσπου να κανεις μπανιo, και να σου τριβω τον σβερκο σου, και να σου φιλαω τα ποδια σου, και να σου κραταω το χερι σου, και να βγαινουμε μαζι για φαγητο και να μη με νοιαζει που θα μου τρως το δικο μου, και να βρισκομαστε στο Ρουντυ’ς και να λεμε πως τα περασαμε σημερα, και να σου δακτυλογραφω την αλληλογραφια σου, και να σου κουβαλαω τα ντοσιε σου, και να γελαω με την παρανοια σου, και να σου δινω κασετες που δε θα τις ακους, και να βλεπουμε καταπληκτικες ταινιες, και να βλεπουμε απαισιες ταινιες, και να μαλωνουμε για το ραδιοφωνο, και να σε βγαζω φωτογραφιες οταν κοιμασαι, και να σηκωνομαι πρωτος για να σου φερω καφε και κουλουρια και γεμιστα κρουασαν, και να πηγαινουμε στο Φλοραντ για καφε τα μεσανυχτα, και να σ’αφηνω να μου κανεις τρακα τσιγαρα, και να μην καταφερνω ποτε να βρω ενα σπιρτο, και να σου λεω τι ειδα στην τηλεοραση χτες το βραδυ, και να σε πηγαινω στον οφθαλμιατρο, και να μη γελαω με τα αστεια σου, και να σε θελω το πρωι και να σε αφηνω να κοιμηθεις λιγο ακομα, και να φιλαω το δερμα σου, και να σου λεω ποσο μα ποσο αγαπω τα μαλλια σου τα ματια σου το λαιμο σου το στηθος σου τον κωλο σου το
Και να καθομαι στις σκαλες και να καπνιζω ωσπου να γυρισει σπιτι ο διπλανος σου, και να καθομαι στις σκαλες και να καπνιζω ωσπου να γυρισεις σπιτι εσυ, και να τρελαινομαι οταν αργεις, και να ξαφνιαζομαι οταν γυριζεις νωριτερα, και να σου χαριζω ηλιοτροπια, και να πηγαινω στο παρτι σου και να χορευω ωσπου να πεσο ξερος, και να’μαι δυστυχισμενος οταν εχω αδικο, και να’μαι ευτυχισμενος οταν με συγχωρεις, και να χαζευω τις φωτογραφιες σου και να παρακαλαω νασ’ηξερα μια ζωη, και να ακουω τη φωνη σου στο αυτι μου, και να νιωθω το δερμα σου πανω στο δερμα μου, και να τρομαζω οταν θυμωνεις και το’να σου ματι κοκκινιζει και τ’αλλο σου ματι γαλαζιο και τα μαλλια σου στ’αριστερα και το προσωπο σου ανατολιτικο, και να σου λεω πως εισαι θεσπεσια, και να σ’αγκαλιαζω οταν σε πιανει αγωνια, και να σε κραταω σφιχτα οταν πονας, και να σε θελω οταν σε μυριζω, και να σε πληγωνω οταν σ’αγγιζω, και να κλαψουριζω οταν δεν ειμαι, και να κυλαει το σαλιο μου πανω στο στηθος σου, και να σε πλακωνω και να σε πνιγω τις νυχτες, και να ξεπαγιαζω οταν μου παιρνεις την κουβερτα, και να ζεσταινομαι οταν δεν μου την παιρνεις, και να λιωνω οταν χαμογελας, και να διαλυομαι οταν γελας, και να μην καταλαβαινω γιατι λες πως σε απορριπτω, και ν’αναρωτιεμαι πως σου περασε ποτε απο τον νου οτι εγω θα μπορουσα να σε απορριψω, και να αναρωτιεμαι ποια εισαι αλλα να σε δεχομαι ετσι και αλλιως, και να σου λεω για το μαγεμενο δασος τον αγγελο του δεντρου το αγορι που περασε πετωντας τον ωκεανο επειδη σε αγαπουσε, και να σου γραφω ποιηματα, και να αναρωτιεμαι γιατι δε με πιστευεις, και να σ’αγαπω τοσο βαθια που να μην μπορω να το βαλω σε λογια, και να θελω να σου παρω ενα γατακι που θα το ζηλευω γιατι θα το προσεχεις περισσοτερο απο μενα, και να μη σ’αφηνω να σηκωθεις απ’το κρεβατι οταν πρεπει να φυγεις, και να κλαιω σαν μωρο παιδι οταν φευγεις στο τελος, και να σκοτωνω τις κατσαριδες, και να σου αγοραζω δωρα που εσυ δεν τα θελεις, και παλι να τα παιρνω πισω, και να σου λεω να παντρευτουμε, κι εσυ να μου λες παλι οχι, αλλα εγω νασ’το λεω, και παντα σοβαρα το ελεγα, απο την πρωτη κιόλας φορα που σ’το ειπα, και να τριγυριζω στην πολη και να τη νιωθω αδεια χωρις εσενα, και να θελω ο,τι θελεις, και να νομιζω πως χανομια αλλα να ξερω πως πλαι σου ειμαι ασφαλης, και να σου μιλαω για ο,τι χειροτερο εχω μεσα μου, και να προσπαθω να σου δινω ο,τι καλυτερο εχω μεσα μου γιατι δε σου αξιζει ουτε σταλα λιγοτερο, και ν’απαντω στις ερωτησεις σου αν και θα προτιμουσα να μην απαντησω, και να σου λεω την αληθεια εστω κι αν κατα βαθος δεν θελω, και να προσπαθω να ειμαι ειλικρινης γιατι ξερω πως το προτιμας, και να νομιζω πως ολα τελειωσαν κι ωστοσο να περιμενω εξω αλλα δεκα λεπτα πριν με πεταξεις εξω απ’τη ζωη σου, και να ξεχναω ποιος ειμαι, και να προσπαθω να’ρθω πιο κοντα σου γιατι ειναι ωραιο να μαθαινω, να σε μαθαινω, κι αξιζει τον κοποκαι με το παραπανω, και να σου μιλαω κατι αθλια γερμανικα και κατι εβραιικα τρισαθλια, και να κανουμε ερωτα στις τρεις το πρωι και καπως, με καποιο τροπο, με καποιο τροπο, να σου εκφραζω εστω και λιγο / τον ακαθεκτο τον ακαταλυτο τον ακαταμαχητο τον ακατασβεστο τον μεταρσιωτικο τον ψυχαναληπτικο τον-ανευ-ορων τον-τα-παντα-πληρουντα τον-διχως-τελος-και-διχως-αρχη ερωτα μου για σενα.
crave – sarah kane

4 σχόλια:

  1. να σου εκφραζω εστω και λιγο / τον ακαθεκτο τον ακαταλυτο τον ακαταμαχητο τον ακατασβεστο τον μεταρσιωτικο τον ψυχαναληπτικο τον-ανευ-ορων τον-τα-παντα-πληρουντα τον-διχως-τελος-και-διχως-αρχη ερωτα μου για σενα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. η και παραισθησεων,,,ανωνυμε! Σαρα Κειν ειναι αυτη,,δυσκολη περιπτωση μα την αληθεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η ζωη ειναι ομορφη .πιστευω πρεπει να τα βρεις με τον ευατο σου για να μην φτασεις σε ακραιες καταστασεις του νου.πρεπει να εχεις μεσα στο μυαλο σου αυτο που θελει η ψυχη σου για να μπορεσεις να μην σπαταλας την ενεργιεια σου σε λαθος ζωες αλλα να προσδιοριστεις σε αυτο που κανει την ψυχη σου χαρουμενη.θελει ορια η ζωη για να μπορεις να βρισκεσαι στο σωστο τοπο τη σωστη στιγμη και να οταν ερθουν τα δυσκολα να μπορεις να σηκωθεις ξανα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή