Μενεξεδί
Άλλαξέ με !
Δεν θέλω πια να είμαι
κραυγή,
θρήνος, λυγμός
και σπαραγμός.
Κάνε με γέλιο
και χαρά,
γεύση καλοκαιριού,
αγάπη.
Πλύνε με, χτένισέ με.
Κάνε με πόθο,
και φιλί,
βλέμμα που λάμπει.
Κάνε με κύμα,
μουσική,
ήχο και φως,
σταλιά νερού.
Κι αν δεν μπορείς,
στη σιωπή σου
βύθισέ με,
σβήσε με,
λύτρωσέ με.
Βαγγέλης Φίλος
μια χαρα τα ειπε το ποιημα
ΑπάντησηΔιαγραφήβλεπεις..το ποιημα εχει την ψυχη
που οι ανθρωποι δεν εχουν..
καλημερουδια..:)
ετσι ειναι Καλυψουλι μου,ετσι ακριβως....α-ψυχοι οι ανθρωποι και ψυχωμενο το ποιημα.. Φιλακια!!
ΑπάντησηΔιαγραφήναι κοριτσια,ομως ειναι ίδιον των ποιημάτων η θλιψη.αν εισαι χαρουμενος βγαινεις εξω,αν εισαι λυπημενος ξεσπας πανω σε χαρτι...ε ,λοιπον αυτο το ποιημα ειπε ως εδω,,,,
ΑπάντησηΔιαγραφήη λυτρωση ερχεται παντα ναυτιλε,αργα η γρηγορα με οποιο τροπο...-εστω και αν ο τροπος ειναι να αφηνεις το παρελθον στα χαρτια..ΚΑΙ παντα ερχεται ο ηλιος να ζεστανει την παγωμενη καρδια...
ΑπάντησηΔιαγραφή