στον αγγελο μου με αφορμη.. μα και με αιτια...

κι  εσυ  νομιζεις αραγε πως οι χαμενοι  ερωτες μ εμαθαν  να  δακρυζω? μου διδαξαν  να  δινομαι  και ν απλωνω  το χερι? Ποσο  απεχεις  απο μενα μα  την αληθεια..Να  σου πω λοιπον  μια  ιστορια .Καποτε  ενα  μωρο  γεννηθηκε  οπως  τοσα  αλλα.. πανω  στην γη.Της  εδωσαν  το ονομα  μουσας  και μεγαλωνε  και  εκανε οτι  κανουν ολα  τα παιδια του γυρω μας κοσμου..νηπιο,δημοτικο γυμνασιο λυκειο..και ειχε ονειρα και εξαρσεις και ορμες  αβασταχτες και  ασυγκρατητες  να ζησει.. Και μεγαλωναμε μαζι.. ειρηνικα  με  γελια  και  καυγαδες με  φιλιωματα  και φιλια..Φιλες χωρις ορια και  φραγμους,μοιραζομασταν μυστικα ονειρα και αληθειες..στα  ξενυχτια  μας αναλυαμε τ αγορια που μας  παιδευαν καταστρωναμε  σχεδια κατακτησης  τους..και λιγο πριν ξημερωσει εκεινη  ελεγε νυσταζω..κι εγω  μη  τολμησεις  να  μ αφησεις τωρα...Πρεπει  να παω  για δουλεια..εσυ  καθεσαι  κιεγω  θα  δουλευω..της  ελεγα..( Οταν   εκεινη ''περασε '' στην σχολη  που  ηθελε   κι εγω οχι   οι μαναδες  μας σταυροκοπιοντουσαν...Κλαιγαμε  η μια  στην αγκαλια της αλλης ..Εκεινη  που θα  εφευγε μακρια μου  κι  εγω απο χαρα  για την επιτυχια  της.. Γιατι  δεν περασες μαζι μου  τσιριζε κι εγω γελαγα..γιατι  σε  βαρεθηκα  ρε  δεν το καταλαβες της απαντουσα...και  συγχρονως χοροπηδουσα  φωναζοντας  θριαμβευτικα  Περασες  ,περασεςςςςςςςςςςςςςςςς!! ) Ουτε  ενα  χρονο  δεν  χαρηκε... δεν  ξερω  ακομα ποτε  αποστρεψε  το βλεμα  του ο  θεος  απο εκεινη..ουτε  το γιατι.. Γυρισε  καποια Χριστουγεννα  για  διακοπες..κι ειπε  δεν βλεπω  καλα..και  σε  μερες  ειχε  διαγνωστει  η  καλπαζουζα  μορφη  της ασθενειας  που  την  ''τιμησε''  με την  επισκεψη της... ΣΚΠ... Κι υστερα  αρχισαμε  να  παιζουμε  μαζι  το παιχνιδι  της  μαμας  με το μωρο..Βοηθησε  με ελεγε να παμε  στο  σαλονι...Στρατα  -στρατουλα  τραγουδαγαμε... ωσπου  μια  μερα  θες το τρεμουλο  θες  τα γελια  μας  εριξαν  και τις  δυο  κατω .. Τα  γελια που καναμε  εκεινο  το απογευμα..Νομιζω  χλευασαμε  θεους  διαμονες και  ασθενειες...ξορκισαμε  μια  για παντα  οτι πικροχολο προσπαθησε  να  εγκατασταθει  μεσα μας..ΠΕρασαν απο τοτε  χρονια ..πολλα... 22  χρονια κατακοιτη..δεν  εγραφε  δεν διαβαζε δεν περπατουσε..μισοκλεινε  τα ματια  να δει  καλυτερα ετρεμε  το χερι της  σαν απο συγκινηση και τα ποδια  της  ανυπακουα  ολο και περισσοτερο μερα  την μερα.Σταματησε ο χρονος ... σ εκεινο  το τελευταιο καλοκαιρι που  γεματες  ζωη  φλερταραμε και  γελουσαμε ασταματητα...Ποσο  δυσκολη ηταν στ αγορια  δεν λεγεται...σοβαρη εως  αηδιας..γελαω  ακομα ..στους  10 νεαρους μισος  της  αρεσε...εμενα  στους  10  οι  11  !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Κι αυτος  ο μισος ''παναθεμα '' τον δεν την ηθελε....κολασηηηηη .ΕΙχαμε  φτασει  στο σημειο να της στελνω κασετες  με οδηγιες  πως  θα  τον ''ριξει'' ταχυδρομικως Αθηνα-Θεσσαλονικη .. και πανω που κατι πηγε να γινει  την  επισκεφτηκε  ο ερωτας  με το βαρυγδουπο ονομα ''σκληρυνση''..Ετσι  τον παντρευτηκε  για  ολο το υπολοιπο του βιου της.. Εγω? εγω παντρευτηκα γεννησα λιαν συντομως και πρακτικα  επαψα ναμαι  καθημερινα  μαζι της.. Η μοναδικη φιλη που  της ειχε απομεινει.. Γιατι  ολοι  ζητουσαν την  χαρα και δεν ''αντεχαν''...Παρ ολα  αυτα..εμεις  τουλαχιστον  αντισταθηκαμε  και  μειναμε  δεμενες..Στα  22 αυτα  χρονια ποτε  δεν  ειδα  τον φθονο  στα ματια  της ποτε  δεν ειδα  την ζηλεια,ποτε  δεν ειπε γιατι εγω γιατι  σ εμενα..ποτε  δεν το εβαλε κατω και παντα  ελεγε  θα βρεθει το φαρμακο,,εφτανε  σε  σημεια  ''θρασυτητας''να  μου  κανει παρατηρησεις γιατι  την επισκεφτηκα αβαφτη  η γιατιδεν εχω κανει ριζα  στο μαλλι... Κι οταν καποια στιγμη  δεν υπηρχε κανεις  να της κανει  μια  ενεση που επρεπε  οπωσδηποτε  να κανει... πηρε  τηλεφωνο  κι ειπε  ελα  να μου την κανεις  εσυ.. εισαι τρελη  της ειπα ..δεν εχω ξανακανει ενεση στη ζωη μου.. τσακισου ειπε..μπορεις..και  μπορεσα κι  ας  ηξερα μονο  θεωρητικα  μεχρι τοτε..Και καποια  αλλη  φορα ειπε ελα σε παρακαλω -ειμαι μονη  2 μερες...εχεις  φαει την ρωτησα? και δεν πηρα απαντηση... και  ηταν τοτε  που για  πρωτη  φορα  οδηγησα  τυφλη  απο  δακρυα και  διαολοστελνα  την μανα της..  Εκεινη ποτε  δεν ειχε ξεστομισει  κουβεντα , για  το παθος του  χαρτιου  που την εκανε  να ξεχνα το παιδι της....Η μανα  μου  ελεγε δεν  θα  αντεχε  αλλιως αυτο που  με  βρηκε.. και  ενοιωθα  στο πετσι  μου την  λεξη  μεγαλοψυχια  και θαρρος  απο  αυτην την κοπελα..Ενοιωθα  τι σημαινει  να  εχεις  καρδια τι σημαινει  να  μην εχεις  κακια και μισος/Καθε  φορα  που ελεγε θα βρεθει  το φαρμακο  ενοιωθα  τι θα πει πιστη  και  δυναμη  ψυχης,τι σημαινει  η λεξη ελπιζω...μ  εμαθε  τη σημασια της λεξης  φιλια,τι  σημαινει  νοιαζομαι τι σημαινει  κρατω  μυστικο(πηρε  μαζι της τα πιο  μεγαλα  μυστικα μου...)  τι σημαινει  μοιραζομαι  και  τι σημαινει προσφερω..Με  εμαθε  να  αγαπω......και πανω  απ ολα  ηταν ενας  ανθρωπος που με  αγαπησε  πραγματικα. ΔΕΝ  την νικησε η ασθενεια  ,την νικησε  μια  παραλειψη...μια  αργοπορια  να  την πανε  σε  γιατρο  για  θεμα ασχετο  της  κυριας  ασθενειας  της.. Εφυγε  ηρεμα  και  με αξιοπρεπεια  να  ταξιδεψει  στο συμπαν.  Ισως  φανει περιεργο   αλλα  χρονια  ενοιωθα  οτι  ειμαστε παντα  μαζι ...και  οταν  καποια  στιγμη ισως κουραστηκε  να  μ  ακολουθει  ,,φροντισε  να μου  στειλει  μια  φιλη  που  ξεχωρισε  αναμεσα  σε πολλες..σαν  να  με  αφησε  σε  καλα  χερια... Ομως  ουτε  μια  στιγμη  δεν επαψα  να  νοιωθω πως  απ οπου  κι αν βρισκεται  με  προστατευει  και μενα  και ολους οσους  αγαπω...μην απορεις  λοιπον ....και  μαθε  οτι  περα  απο το ΕΓΩ  υπαρχει  το ΕΜΕΙΣ  και  ειναι  πιο δυνατο ακομα  και απο τον θανατο..Μην απορεις  και  μαθε  να  εμπιστευεσαι  να  τιμας  την αγαπη  οταν  την βρισκεις και ποτε  μην την ποδοπατας..γιατι  οτι  αξιζει   και οτι  σε κανει  αθανατο   ειναι  το να  μενεις αγαπητος  και  αξεχαστος... Μαθε  να  μη μισεις  τον  διπλανο σου  που μπορει  να  ειναι  καλα  την  τυχαια  εκεινη στιγμη που  εσυ  μπορει  να μην εισαι..Προσθεσε  λιγη  καλωσυνη   στην  καρδια  σου  κι ισως  ετσι  δεις  καλυτερα  τι  αξιζει  και τι  οχι  στον μικροκοσμο  σου... Η Θαλεια '' μου''  ειναι παντα  εδω μεσα  μου , ''ακουω  ''ποτε  μου  τα  χωνει  και  ποτε  με επιβραβευει.. ακουω να  μου λεει ΠΡΟΣΕΧΕ τον αγγελο που  σου  εστειλα.. και  δωστης την  αγαπη που  εδωσες σε μενα.. Και  θα παρεις  ακομα  και  αν δεν ζητησεις... Και  θα σας  κοιτω  και  θα χαιρομαι  μεχρι  να  βρεθουμε  ξανα  πρωτα  εμεις  οι δυο  και  μετα  πολυ  μετα...και  οι τρεις  μας...