συμβολαιο ανεπικυρωτο και επικυρωση του ρηματος θελω.

O  ανθρωπος ειναι φτιαγμενος απο ενα σωρο υλικα..αιμα νερο οστα δερμα..γιατι λοιπον πρεπει καλα και σωνει  ναναι μονοδιαστατος? Στην φυση μας ειναι τα παντα ο κυνισμος ο ρεαλισμος  η αγαπη το μισος  η κακια η δειλια ο ερωτισμος το  χυδαιο η αληθεια  το ψεμα και τοσα αλλα. Μα τι ειναι αυτο που μας κανει  να ειμαστε τελικα  ομοιοι και μαζι  διαφορετικοι  ο ενας  απο τον αλλο?Ο  τροπος που μεγαλωσαμε,η παιδεια μας,η εργασιακη μας κατασταση το ψυχολογικο  μας  υποβαθρο καθορισμενο απο το  DNA μας, οι δυσκολιες οι απογοητευσεις ,οι  εμπειριες ? Και τι ειναι αυτο που τελικα ονομαζουμε  χαρακτηρα? Αλλαζει  λοιπον  ο χαρακτηρας ενος  ανθρωπου? Αλλαζει αυτο που  τον χαρακτηριζει και τον ξεχωριζει  απο  τον διπλανο του ? Και αν  ναι  με ποιο τροπο?  Ποια  εναι  εκεινα τα ΄΄μεσα'' που  πρεπει  καποιος  να χρησιμοποιησει  για  να  κατευθυνει  στον αλλο  σε διαφορετικη πορεια ζωης και συμπεριφορας και  για  ποιο λογο πρεπει  να μπουμε  στην διαδικασια  ν αλλαξουμε τον κοσμο?  Η  προσηλωση μας σε κανονες κοινα  αποδεκτους  δεν  δινει απαραιτητα  την λυση αλλα  βοηθαει  στην απαραιτητη   ισορροπια  και  εντος μας αλλα και  γενικοτερα  στην καθημερινοτητα  μας.. Δεν  θελω και  δεν επιδιωκω οπωσδηποτε  ν αλλαξω  για  παραδειγμα  την   σκληροτητα  η την αγενεια  καποιου,,μπορω  ομως  να  δηλωσω ευθαρσως  οτι αυτο  ειναι κατι που δεν μου  ταιριαζει. Μπορω  να ζητησω την ευγενεια οχι επειδη προσπαθω  να  καταπιεσω την φυση του,αλλα  επειδη  εγω  ο ιδιος δεν  αντεχω  την κακοτητα.Δηλωνοντας  το ,προχωρω βηματα προς την  αμοιβαια  επικοινωνια με τον αλλο  καταθετω  τους  ορους του  δικου  μου συμβολαιου  ζωης και  μετα  την αναγνωση  απο αμφοτερα  τα μελη, το  συμβολαιο  υπογραφεται  η ακυρουται..  Απο  την αλλη δινεται  το δικαιωμα  σε  καθε  ενα απο τα  συμβαλλομενα  μερη  να  καταθεσει  τις  απαιτησεις του και να  αναπτυξει  τα οποια  επιχειρηματα  του.. Η  επιτευξη  κοινης  μεσης  οδου  τις περισσοτερες φορες   οδηγει  σε  συμφωνια ,οχι απαραιτητα  σε ταυτιση  μα  σε αμοιβαια  κατανοηση των αναγκων και των θελω του καθενος και  ευρεση  λυσης  συνυπαρξης.Σκεφτομαι  λοιπον  οτι  δεν θελω  ν αλλαξω  τον κοσμο  ουτε  εσενα ουτε καν  εμενα..Το  μονο  που  χρειαζεται  γι αυτο ειναι αμοιβαιος  σεβασμος  και  αληθεια.΄Την  στιγμη δε που  θ αποδεχθουμε  με  αγαπη το γεγονος  οτι ολοι μας  ειμαστε πολυμορφικα  πλασμενοι  την στιγμη που θα κατανοησουμε οτι το λαθος του αλλου σημερα  μπορει  αυριο ναναι  το δικο μας  λαθος και  θα  ενστερνιστουμε το ''ποτε  μη λες ποτε''  εχουμε  κανει  ενα  αλμα  στην ευ-τυχια  μας..Μεσα  απο επιπονες διαδικασιες ανακαλυψα  το πραγματικο  νοημα  2  λεξεων.. ''αληθεια  και  αγαπη''Με  αφετηρια  αυτες χωρις  ν ακυρωνω το πολυχρωμο  dna  μου αλλα και του αλλου  ,ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΙ  οτι  σε αγαπω  οχι  μονον γιατι εισαι αυτο που εισαι αλλα γιατι  κοντα  σου προσπαθω να  γινομαι  καλυτερη.. Οχι  διαφορετικη ,αλλα καλυτερη.. Οχι  μονον γιατι  δεν θελω  να  σε αλλαξω αλλα γιατι  εσυ επιδιωκεις ν αλλαξεις  για  να με πλησιασεις. Η αποδοχη  των ορων παραπανω ειναι  αναγκαια και  ικανη  και επιθυμητη  συγχρονως  συνθηκη  για  να πορευτουμε ο ενας  στο πλευρο  του αλλου . Με  στιγμες ειρηνικες ,με μερες πολεμου,,ωρες  ανακωχων, χρονια ευτυχιας  ,΄΄φεγγαρια '' ποικιλων  συναισθηματων,, αλλα με κοινη πορεια  ζωης. Ισως  να μοιαζει ακατορθωτο περιεργο  ακομα και κουτο μα πριν το απορριψεις  διαβασε προσεκτικα το συμβολαιο της  ζωης σου και σκεψου οτι  εχει  ημερομηνια  ληξης.... Μπορεις  βεβαιως παντα   να  μεινεις  η  να  σπασεις  τους ορους  του. Η  εξυπναδα σου   ειναι  εκεινη  που  θα σε οδηγησει  να κανεις  το ενα  η το αλλο.  Με  δεδομενη  ομως '' την αρχη '' του χρονου  που  για  τον ενα  εκαστο απο εμας  απειρος  δεν ειναι.. θα πρεπει  να προυπολογισεις   τα  κοστη  και τα  κερδη  της αποφασης  σου..Επομενως  ειναι προς  οφελος  σου  να  το επικυρωνεις καθημερινα  ...επιτυχως.. μα  και να το επαναδιαπραγματευεσαι..  πρωτα  και κυρια  με  σενα  τον ιδιο..