ενας ανθρωπος πεθανε σημερα..

Βρεχει ..βγηκα χωρις ομπρελα... αυτη  η σιωπη  με σκοτωνει προσπαθω  ν αναπνευσω..βρεγμενη ως το κοκκαλο τι  να φοβηθω. Περπατω κι ακουω τον ηχο  της βροχης και τους ηχους της φυσης.Μου λειπεις .Με ποδια  γυμνα πανω  στα  κομματια της καρδιας μου.  ειναι  φορες που  με κοιτω  απο μακρια..σαν  εξω απο μενα  ,θεατης  μοναδικος  εργου  που  δεν προλαβε να τελειωσει. Μονταζ  με εικονες  χωρις ηχο..Βουβη ταινια  απογνωσης  ,καρε  -καρε   οι στιγμες.Το  ταξιδι  λεει  μετραει και οχι ο προορισμος. Τι να μετρησω//δεν  προλαβα  να βγω απ το λιμανι  και  τσακισε  το σκαρι. Λαθρεπιβατης   φουνταρωντας στην θαλασσα χωρις  σωσιβιο . Καποιος  πεθανε  σημερα. Ειναι ολα  τοσο εφημερα ... κι  εμεις λανθασμενα  κοιταμε  στο μελλον..που  μπορει  να μην ερθει ποτε. περπατω  χωρις  να  βλεπω που πηγαινω..περπατω  μονο  μ επιθυμιες  και προσευχες..Περπατω  ψαχνοντας  τροπο  ...να  φυγω ..Να  μεινω ,,να  πω  συγνωμη.. ν ακουσω  ..σφαλαμε  και οι δυο. Η ζωη  ειναι  τοσο μικρη..και  καθε  μερα  φερνει  εκπληξεις..Καλες  η κακες... Οι  κακες  ομως  ειναι  εκεινες που  μας  κανουν  να σκεφτουμε τι  αξιζει  τι  αξιζε  τι χασαμε και ποσο  αργα  ειναι  να  πουμε  σ  αγαπω  μερικες φορες. απλωσε  μου το χερι  πριν ναναι αργα .αγκαλιασε με  να  βραχουμε  μαζι ,ελα  να στεγνωσουμε  το  δακρυ  που κυλα  απ τα  ματια μας.Ποτε  δεν ειναι  αργα.. παρα  μονο  την στιγμη που  η τελευταια πνοη μας  αποχαιρετα το  ειναι μας..Καποιος  ανθρωπος  πεθανε  σημερα...