Αγάπη μου, σε περιμένω… Πόσο διαρκεί μια μέρα στο σκοτάδι; Μια βδομάδα; Η φωτιά έσβησε κι εγώ ακόμη σου γράφω… Πεθαίνουμε πλούσιοι από έρωτες, από γεύσεις που δοκιμάσαμε, από κορμιά στα οποία βουλιάξαμε και κολυμπήσαμε, από φόβους που κρύψαμε σαν μέσα σε σπηλιές… Θέλω όλα αυτά να χαραχτούν στο κορμί μου… Εμείς είμαστε οι αληθινές χώρες, όχι αυτές με τα σύνορα καταγραμμένα στους χάρτες… Ξέρω ότι θάρθεις και θα με πάρεις στο Παλάτι των Ανέμων… Μόνον αυτό ήθελα πάντα, να πάω εκεί, μαζί σου…, σε μια γη χωρίς χάρτες… Το φως έσβησε κι εγώ γράφω… στο σκοτάδι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου