μια χειραψια....

''Δεν τα  καταφεραμε τελικα'' ψιθυρισε,ετεινε  το χερι  προς  το  μερος της και  εκεινη το  δικο της.Αυτη  η τελευταια  χειραψια  σε  τιποτα  δεν θυμιζε  τις  στιγμες που χανονταν  ο ενας  στα  φιλια του  αλλου.Κατι  εσπασε μεσα  του.Παντα  οι  σκηνες  του αποχωρισμου ειναι  στιγμες  αμηχανες ,πλημμυρισμενες  με  χιλιαδες  συναισθηματα. Προσπαθησε  να  τα  ταξινομησει  και  να  βαλει το  επικρατεστερο  στην  κορυφη.Δυσκολο , γιατι  μερικα  απ αυτα  μοιαζαν  ναναι  ισο-δυναμα.Ηττα  ηταν  εκεινο που  ξεχωριζε..μια  ηττα  και  για  τις  δυο  πλευρες..Οι  σχεσεις  ειναι  μια  μαχη  διαρκης,γεματες συναισθηματα,στρατηγικες,λαθη,απωλειες  και  συναμα  καταθεσεις..Τι εφταιξε? εμεις... εχει  σημασια  το ποσοστο  που  αναλογει  στον καθενα μας? ''σημασια  εχει  το αποτελεσμα '' της  ειπε...Χασαμε  την παρτιδα  και  ο  αγωνας  δεν  εχει  επαναληψη.Ανοιξαμε τοσες  πληγες και  τα  ωρυγματα  ειναι  βαθεια.Τοσο  βαθεια  που  θα  χρειαζοταν  καποιος πολυ  κοπο  και  χρονο  να  τα  κλεισει...Κι ο  χρονος  ,αυτη  η  επινοηση  των  ανθρωπων,ειναι παντα  αμειλικτος  και λειτουργει  εις  βαρος μας.Εκδικειται  το  ανθρωπινο  ειδος.Ας  κρατησουμε τις  στιγμες  εκεινες  ,τις καλες ,..τις  γεματες  χρωματα  και  αποχρωσεις. Τον  ηχο  των   φωνων  μας και  την   ηχω  των  γελιων  μας.Καποτε  συναντηθηκαμε  και  ηταν  ωραιο...Στην  γωνια  που   σχηματιζαν  δυο   δρομοι,καποτε  ριγησαμε  σ  ενα  σκοτεινο  στενο δρομο,σκοτεινο , που τον   φωτισαμε   με  την  αναταση  της   ψυχης μας.. Δυο  υπαρξεις  που  τυχαια  το συμπαν  τις  εφερε  για λιγο κοντα....τοσο  κοντα  που  εγιναν '' ενα''.Τωρα  σιωπη....μονο  τα  ματια  κοιτιουνται   δειλα...η παλαμη  της  εμενε εκει  ξεχασμενη  μεσα   στη  δικη του....την  τραβηξε   απαλα,σταθηκε  για  δευτερολεπτα ανικανη  να  πει  η να  κινηθει.Κι  εκεινος  το ιδιο.Υστερα  σχεδον  ταυτοχρονα ,λες  και  ενα  αορατο  χερι  τους  κινητοποιησε,κινηθηκαν ..τα   σωματα  αμυδρα  κινηθηκαν.το  ενα  δεξια  και το αλλο  αριστερα. ''Αντιο '' ειπαν  ταυτοχρονα..και προχωρησαν  σε  αντιθετες  κατευθυνσεις. Ενοιωθε θλιψη  και ανακουφιση μαζι.Οι ανδρες  δεν κλαινε  σκεφτηκε,απο που  λοιπον  κυλησε  εκεινο  το  δακρυ?  πως  τολμησε  να  μπλεχτει   στα  βλεφαρα  του?... το  εξαφανισε  γρηγορα  με την αναστροφη  του  χεριου του... καποιο  σκουπιδακι  θα  ηταν , σκεφτηκε,  που  το  προκαλεσε...