ΒΕΝΕΤΙΑ ΜΑΚ...

"-Κομματι της φωτιας ειμαι,οσα η αγαπη υμνησε σε κρυα τεφρα,οσα κρατησε σε μια στιγμη αφυλακιστη ο ουρανος,οτι η τρικυμια ξεβρασε σαν επαθλο στον βραχο..-Κομματι της φωτιας ειμαι,οσα καλπασαν σε λευκο Ατι κοντρα στον ανεμο,πλαι στο νερο που ερωτευτηκε την ροη της φλεβας,στο δεντρο που λιγησε απο το γελιο,στο λαμπρο του... ηλιου που σκορπισε την μοναξια της βροχης..-Κομματι της φωτιας ειμαι,στο αιμα που πια δεν τρεχει,στους σοφους που σωπασαν πλαι στον βραχο,στα οστα που γυμνωθηκαν αυτοβουλως,στην ζωη που μικρυνε αφορητα χωρωντας στο μαχαιρι,στον παραδεισο που εχασε τον χαρτη...-Κομματι της φωτιας ειμαι,την ωρα που σκυφτη πεθαινω,συναμα ορθη ανασταινομαι..."