βιαζομαι..τρεχω ..στον  ανεμο  ,,καθαρος αερας  μακρια  απο την  αιθαλομιχλη  της  πολης..Υδροκεφαλη  πολη.Μια  σοκολατα  απο  περιπτερο  ..μια  λακτα  αμυγδαλου,,να  γλυκανει  τα λαθη  τα  πολλα  και  τα  εγκληματα..Στο  παζαρι  να   σεργιανισω  διαλεγοντας   κρεμμυδια  φρεσκα  κοκκινες  ντοματες   σαν  το  αιμα   φρουτα  και λαχανικα..Πολυχρωμο  καλαθι  να  φτιαξω  σαν πινακας  ,νεκρης  φυσης.Να  πιασω   ξανα   τα  πινελα  και  ναβρω  ηδονες που ξεχασα  ..Στη παλετα  μου  να  σμιξω   χρωματα  και  ναβρω  αποχρωσεις..Να  διαβασω  παραμυθια   ξανα  σαν  παιδι  που  γεννηθηκε   για πρωτη  φορα..Καινουργια  αρχη,,μακρια απο το μαυρο  σου  που   δεν  ειδα.. Να  βγω σε  θαλασσες  και στεριες  . Νεα  ονειρα  ανακαλυψεις  και  εξερευνησεις.. Σε  χωρες  αγνωστες  να  προλαβω  να  αποβιβασω  την ψυχη μου. Εγκαταλειπω  το  αναξιο,  το  λιγο , καιρος  για  πεταγματα σαν  αλλος  γλαρος Ιωναθαν.  σαν  ξενοιαστος  καβαλαρης του  καιρου  του  χρονου  νικητης  . Πυρετωδως  το  δεξι  γραφει,,το  αριστερο  βοηθα  και  οι αισθησεις  παιρνουν  φωτια.. Στις  σταχτες  μου  να  φτασω ,τι λεω   εφτασα..ηδη..