σκορπια και αγαπημενα.

 

Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κ' υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.

Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·
...

διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
Α όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.


Αλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Ανεπαισθήτως μ' έκλεισαν από τον κόσμον έξω.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

 

Μη σημαδέψεις την καρδιά μου

...................
Κι όταν σου πουν να με πυροβολήσεις
χτύπα με αλλού
...μη σημαδέψεις την καρδιά μου.
Κάπου βαθιά της ζει το παιδικό σου πρόσωπο.
Δε θα ’θελα να το λαβώσεις.

ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ

"Αυτή τη μέρα
άφησε με να σου εμπιστευθώ την ιστορία μου:
Μελαγχολικός της ζωής άνεμος είμαι
που νυχτώθηκα και απόμεινα σε ένα χθες ανάλγητο.

...Έλα λοιπόν, και με τα μάτια σου,
πούναι καταχνιά και ενάστρωση,
το σύθαμπο και το πρωί
σε μια αλλόκοτη σύγκλιση,
ανάστειλε τη νύχτα μου.

Ελα.
Κι ας είναι μοιραίο πως αργότερα,
όταν ανάμεσα μας θα αναδεύεται,
σε ανυπόφορη μεγέθυνση,
το μυστικό μας το αδυσώπητο
-πως σημερινοί είμaστε και ξένοι-
με τον υποβολέα της πίκρας μου
παμπάλαιο κατευόδιο θα απαγγείλω πάλι..."κ.δημουλα

Με την πρώτη σταγόνα της βροχήςσκοτώθηκε το καλοκαίρι
Μουσκέψανε τα λόγια
που είχανε γεννήσει αστροφεγγιές
Όλα τα λόγια που είχανε
...μοναδικό τους προορισμό Εσένα ...
οδ.ελυτης
 //////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////Πού βρίσκομαι; Ρωτάς;
Σε μια έρημο και περιφέρομαι άσκοπα!
Σε λίγο θα νυχτώσει και φοβάμαι!Σε μια έρημο βρίσκομαι!!! Και σε παρακαλώ μη με ρωτάς γιατί!Ξέρεις πως είμαι ανίκανη να δώσω εξηγήσεις.Όμως... απ όλα περισσότερο, θέλεις να μάθεις τι μου λείπει;Το παραμύθι!Το παραμύθι πως μια μέρα θα βρίσκαμε μια όαση μαζί!!!