κι ειναι φορες που νοιωθεις καποιος ναναι τοσο κομματια μεσα του και αδυνατεις να βρεις τα λογια και τον τροπο εστω για λιγο το βαρος που τον πλακωνει.. να σηκωσεις,,,σκαλωνουν οι λεξεις στη σιωπη χανονται και λουφαζουν... κι εισαι μακρια και δεν μπορεις το χερι να τ απλωσεις , σε χαδι τρυφεροτητας και αγγιγμα αγαπης.Ματια .. δεν εχεις να κοιταξεις κι ειναι το μονο που μπορεις ,,,ειναι ενα,,,το να κλαψεις.... να νοιωθεις αραγε το ποσο σ αγαπαμε να βλεπεις ισως το ποσο το γελιο σου ζηταμε ??????????//////μην απατασαι αγαπη μου....
την προδοσια πολλοι αγαπησαν τον προδοτη ομως κανεις...τον προδομενο παλι ...ολοι.......Μικρονοες και μικροι οι προδοτες ..το ακριβως αντιθετο απο εκεινο που ποθησαν πετυχαινουν... και στην γωνια τους παντα μονοι μενουν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου