Πολύ μακριά
στα βάθη τ' ουρανού
Ζούνε δυό μικρά
χαριτωμένα άστρα
Που αιώνια απομακρύνονται
το ένα απ' τ' άλλο
Κι αιώνια προσπαθούνε
να πλησιάσουν.
Απλώνουν τα φτερά τους
τ' αραχνοΰφαντα
Για να 'ρθουνε το ένα
δίπλα στο άλλο
Αλλά και τα δυό τους
φεύγουν προς τα πίσω
κάθε φορά που πρόκειται
ν' αγγίξουν.
Τζένη, γνωρίζεις
Αυτά τ' αστέρια;
Ή θά πρέπει μήπως
να σου πω στ' αλήθεια
Ότι δε μας μοιάζουν-
Γιατί είμαστε πάντα μαζί.
Εκεί πέρα
στο άπειρο Σύμπαν
Μέσα από το πόλεμο
των φυσικών στοιχείων
Φτάνει στη καρδιά σου
το ρέμα της αγάπης μου,
Της ανυπομονησίας μου
και της θλίψης.
Karl Marx
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου