ΕΝΑ ΟΜΟΡΦΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΥΜΝΟΣ ΣΤΗΝ ΑΤΕΛΕΥΤΗΤΗ ΑΓΑΠΗ..ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΟΡΙΑ ΚΑΙ ΔΥΣΚΟΛΙΕς ,ΚΑΙ ΞΕΠΕΡΝΑ ΤΗΝ ΥΛΗ ΚΑΙ ΦΘΑΝΕΙ ΣΤΗΝ ΘΕΩΣΗ ΖΩΝΤΑς ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ...''π'ιστη''.....(ποιος ξεχνα την τελευταια σκηνη ...οταν επιτελους φθανει η ωρα να συναντηθουν ξανα ... )
διαμαντια και μπλουζ...
♥ οταν ολοι τρεχουν κατω απ τις ομπρελες,εγω θα στεκομαι κατω απ την βροχη..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου