Ειδε λουλουδια πανω στον ταφο της.. Πολλα λουλουδια, μπουκετα πολυχρωμα και τριανταφυλλα κοκκινα τριανταφυλλα χωρις αγκαθια... Σταθηκε και ρωτησε τους περαστικους ''απο τι πεθανε?'' κι εκεινοι με φωνη της απαντουσαν -''απο ερωτα''. Αποτραβηχτηκε σε μιαν ακρη αμιλητη ,παγωμενη . Καποιος πλησιαζε με βημα αργο προς το μερος του ταφου της. Κι οταν εκεινος εφτασε μπροστα στην πετρινη στηλη που εγραφε το ονομα της,ανοιξε προσεκτικα το μαυρο παλτο του και ειδε ενα λουλουδι που κρατουσε στο χερι της καρδιας. Εγειρε εκεινη λιγακι να δει καλυτερα ..Ενα λευκο τριανταφυλλο ηταν ,μα οχι ολολευκο..σε καθε πεταλο λιγο κοκκινο σαν σταλες αιμα ,το εκανε διαφορετικο απ ολα τ αλλα λουλουδια που ειχε επανω το μαρμαρινο μνημειο..το αφησε και ξεχωριζε αναμεσα στ αλλα..''Λουλουδια για ενα λουλουδι''ακουσε την ''σκια'' να λεει.. Τον κοιταξε με τόση λατρεια που τον ενοιωσε να λυγιζει απο το ιδιο του το βαρος. Ηταν παντα μονος σκεφτηκε .οπως εκεινη ..δυο ψυχες που δεν καταφεραν να συναντηθουν και χαθηκαν στους απεραντους ροδωνες των τεσσαρων σημειων του οριζοντα...
Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΕΡΩΤΑΣ ΔΕΝ ΣΕ ΠΕΘΑΙΝΕΙ..ΣΕ ΚΡΑΤΑΕΙ ΠΑΝΤΑ ΖΩΝΤΑΝΟ!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήο αληθινος ερωτας ...οταν υπαρχει...
ΑπάντησηΔιαγραφή