εν υπνωσει διαλογοι και αυτοσχεδιασμοι αυτογνωσιας.. για σενα..

Τελευταια του ειπε  δεν κοιμαμαι  καλα.Κοιμαμαι  με το  ζορι  στις 4 το πρωι  και  στις 8  παλι  ξυπναω.Παντα  ολιγουπνη  ημουν αλλα  τωρα  το κακο  παραγινε..Λες  και το μυαλο μου  τρεχει  με  χιλιαδες  στροφες και  υπερπηδα  ωρες..Καθε  μερα  ολα  γινονται  και πιο ιδια..Καφες ,τσιγαρο μτσιγαρο καφες,διαδικασια  επαναλαμβανομενη.Διαβασμα ,τηλεφωνα ,βροχη  -πολυ  βροχη ομως-σκεψεις ,σκεψεις  σκεψεις.Παντα  αδιεξοδες με  μονιμο  ακολουθο  τον φοβο..Ειπα  φοβο? ισως και οχι ,ισως  δεν ειναι  φοβος ας πω  ορθοτερα απογοητευση,αηδια,αδιεξοδα.Θελω  τοσο πολυ  να κοιμαμαι και  δεν μπορω,,ειναι φορες που  δεν θελω  ν ακουω να  βλεπω να αισθανομαι..Ειναι  κι εκεινη  η αηδια  που  με κατακλυζει για  τα  γυρω μου  συμβαινοντα.Ειναι και οχρονος  που  μου  βγαζει ειρωνικα  την γλωσσα,ειναι που  μου λειπεις εσυ ειναι που  συναντησα  τοσους  Ιουδες συγχρονους ,δεν ξερω.. Κυρια  ειναι  αισθηση- και  θλιψη  για  μενα. Ειναι  η διαπιστωση  οτι  δεν  αξιζει  νασαι  καλος καγαθος..Γιατι  ο αμορφωτος  θα  το εκλαβει  ως  καλος και  βλακας..Μαλακας δηλαδη κατα την  συγχρονη  ελληνικη  γλωσσα και  θα  θελησει  να παιξει  το παιχνιδι  του πανω στις πλατες σου..Ειπα  πλατες?  μπα  ...ας πω καλυτερα  πανω  στην ψυχη σου..Κι  ακομα  οταν  ηθελημενα  κανεις  τον βλακα,δινοντας  ευκαιριες  στον αλλο...αυτος  ειναι τοσο  ηλιθιος  ,αξεστος  και  μικρος που  νομιζει  οτι  μια  χαρα  το παει  το κολπο..Και  συνεχιζει ακαθεκτως  και  ακαθεκτος.. Και  φτιαχνεται  κιολας  απο  την  μαγκια  του και καλα.. Και  τοτε  ειναι που  δακρυζω ,οχι  για μενα μα  για τους αλλους.Με πιανει  αυτη  η βλαμμενη  διαθεση και αναγκη  να  μετατρεψω  τον διαβολο  σε αγγελο  με μεσον την αγαπη. Κι υστερα  θυμαμαι  οτι  σαν μανα ,χρειαστηκε  να  βαλω  στη θεση τους  καποια  πραγματα με  τροπους απολυτους οταν  εβλεπα  οτι  επρεπε  να  δειξω πυγμη για  να  νουθετησω  το  σπλαχνο μου. Αυτες οι  ''μοντερνες''μεθοδοι  με  πηγαιναν  κατα  διαολου,,απ την αλλη  αυτη  η παλια ρηση κατσε  να  τις  τρως  δεν μου  πηγαινε ποτε..Αλλο  δειχνω  ανοχη ,κανω υπομονη,δινω  αγαπη και βοηθεια και αλλο  το  σφαξε  με  αγα μου  ν αγιασω..Δεν  θελω  ν αγιασω ρε..Να  ζησω  μ ενα μετρο  θελω,να  ειμαι  ανθρωπος και να παραμεινω..αλλα  οχι  μεσα  σ ενα  μαντρι  με λυκους  ,ψευτες  και υποκριτες παραμυθαδες  και ξυπνιους που  θελουν  απλα να  με χρησιμοποιησουν.θα  μου  πεις  και  τι  θα κανεις  ?  αυτοι  ειναι πολλοι  κι εσυ  ''οι λιγοι''...Εεε  και?? Και  ποτε   την ιστορια την εγραψαν οι πολλοι? και ποτε  ο σωρος   επραξε  κατι? οι  αδυναμοι  και οι  φτηνοι  αφομοιωνονται  και ενσωματωνονται  στην μαζα..και  ικανοι  μοναχα  για  τυφεκιοφοροι  ειναι..Κορμια  για ξοδεμα .Κρεας  προς καταναλωση.. Οι  λιγοι  παντα  ηγουνται  και  ηγουνται  ακομα  και  μεσα  απο την απομονωση τους  ,την τρελα  τους  την  λαμπερη  διαφορετικοτητα τους.Καμμια  φορα ,αν  οχι  παντα, χανουν  και την  ζωη τους, ειτε   πολεμωντας , ειτε  στρεφοντας  την  πλατη  στο  βουρκο  που  τους περιβαλει,  επιλεγοντας ακομα και τον θανατο τους...Και  οχι  δεν εννοω  αυτοκτονια ,εννοω  επιλογη, στο  σκεπτικο,,''αφου  δεν νοιωσατε  να  μπειτε  στον κυκλο  του  ''εμεις'' ,,μπαινω  στον κυκλο  του  ''εγω  για μενα''.''.- Μαθαινω  ν αγαπω  πια τον εαυτο μου πρωτα  και μετα  εσας..Ισως γιατι ειναι αυτη  και η μονη  λυση  και  για  σας.Ισως γιατι  ετσι  ακουθησετε  αντιστροφως  μεν  αλλα  τον ''δρομο  του εμεις...''...Δυσκολη  σκεψη ? δεν νομιζω ...αν  την σκεφτουμε  φυσικα..Θες  μεγαλε να  την δουμε  παρεα? Ακου  λοιπον..αγαπησε  τον εαυτο σου και δωστου  την αξια  που  του πρεπει..Μεγαλωσες πια..τσ  τσ τσ..οχιιιιιι μη μου λες ποσο  κακο  σου  εκανε  ο ντουνιας...πες  μου  εσυ που  κρατας  μαχαιρι  μισους εναντιον του  ,τι εκανες  εσυ  για  τον εαυτο σου? Ποτε ειπες θα  γινω πρωτα  μεσα  μου  καλος και  θα  δωσω και θα  παρω  πισω σιγουρα  τ αναλογα? Ποτε  ειπες ''ρε  δεν γαμιουνται  ολοι εκεινοι  που  προσπαθησαν  να  μου  μαυρισουν την ψυχη? ποτε   ειπες  οτι  αν θες  να  εκδικηθεις  αυτους  που  σε πειραξαν , και  οχι  συλληβδην τον κοσμο ολο  , ο  πιο  καλος  τροπος  ειναι  να  ευτυχησεις  και να  τους  πεταξεις την ευτυχια  σου  στα μουτρα? Και  ποτε  εμαθες  οτι  η ευτυχια  δεν κρυβεται  στα  λεφτα  η στα  χαρτια? Αλλα  εκει αριστερα  κατω  απ το στηθος  σου ..στο  τικ τακ  της  καρδιας σου? Ναι  ναι  αυτη  που  δεν την διαθετεις  μονο  για την  ροη  του  αιματος  σου αλλα  και  για  να νοιωθεις..καλα  και  ασχημα  συναισθηματα..Πονηρα και αθωα ,ομορφα  και ασχημα..Αυτη που  τα  συναισθηματα  σου  τα  διοχετευει λιγο  ψηλοτερα  στον εγκεφαλο  σου  για  να  τα επεξεργαστεις και να  κρατησεις  τα  χρησιμα  και  τα  δυνατα   και τα  ομορφα  -εκεινα  που  σε  κανουν  να γελας  να  νοιωθεις  ευ τυχια  και  ν απορριψεις ,,τα  αχρηστα .  Φυσικα και ολα  ειναι μεσα  στο προγραμμα  δεν  το ξεχνω ουτε  λεω πως  ολα  ειναι ροζ   συννεφακι..Μα  δεν θα  το σωσεις το πραγμα  ουτε  με ψεματα  ουτε  με ροζ  βιντεακια...Και  καλα  και χρειαζουμενα  ειναι  κι αυτα  δεν λεω  αλλα  καντα  τουλαχιστον πραξη  με το  να  τα μοιραζεσαι  με  το  κομματι  εκεινο  που πηρε  ο  πλαστης  για  να φτιαξει  τον μαγικο  αριθμο  2..... Δεν  ειναι αναγκη  να  τα μοιραζεσαι  με την ...χουφτα σου... Κακο  κουσουρι μοναξιας   θα   σου γινει και  παλι  θα  ζητας  να ριξεις  τις ευθυνες  στους αλλους και  οχι σε  σενα τον ιδιο..τον  πραγματικο  δηλαδη αιτιο  της  δυστυχιας  σου...Δεν  χρειαζεται  ξερεις πανεπιστημιο αυτο..Παιδεια  χρειαζεται, ανακατεμα  αναμεσα  στον κοσμο ,εμπειρια και  τολμη  ν αποφασισεις το ''δυσκολο'' ν ακολουθησεις..Γιατι  το ....αλλο  ειναι  φυσικα παντα  πιο  ευκολο.. ειναι  ομως  φτηνο  και  φθειρεται  πολυ  συντομα και  γρηγορα  ανακαλυπτεις  πως τος φτηνο  κρεας  το τρωνε οι σκυλοι.. Αποφασισε  ματια  μου  που  θες  ν ανηκεις ..στην  συνομωταξια  των  ζωων η  στην κοινοτητα  των ανθρωπων? Αποφασισε πριν  αρχισεις  τα  μυξοκλαματα για  το ποιος και  τι σε αδικησε  σ αυτη τη ζωη..Εσυ  μοναχο σου  αδικεις  τον εαυτο σου...εθελοτυφλωντας  καλα  βολεμενος  στην μιζερη  γκρινια σου  που  τελικα  χρησιμοποιεις  για  ανοητους και ρηχους  σκοπους.. Ακου  ανθρωπακο..αν  δεν θες  να κερδισεις παντα  χαμενος  θασαι.. Επιτελους ...νυσταξα ..παω  να ...κοιμηθω...///////////////////////////////////////////////////////////υγ....(το  κειμενο γραφτηκε  αυθορμητα  και  με ρυθμο  γρηγορο  αναμεσα  στα τσιγαρα  του πρωτου πρωινου  μου  καφε-ως εκ τουτου  δεν  ειναι  αψογο  στην  δακτυλογραφηση  και  αποτελει  τις  σκεψεις μου  ακατεργαστες μεν αλλα παντα  αληθινες..Και ειναι  αφιερωμενο  στην Μιρκα και την Μαρια  τις  δυο  γυναικες που  μαζι  συνεδριαζουμε  συχνα  και  απολαμβανουμε  την  φιλολογικη  μας παρεα..χωρις  ιχνος  ανταγωνισμου ,αναγνωριζοντας  η μια  της αλλης  τους θησαυρους πνευματος  και ψυχης και  δωριζοντας στους  εαυτους μας  την  χαρα  της ''μαθησης'' και της ανακαλυψης  νεων  οδων σκεψης.. )