παγος η φωτια σου και ανεμος η θυμηση σου στο κοκκινο του παθους σου καιγομαι και στο μπλε της θαλασσας σου ναυαγω...μαζι σου..ξανα...... |
Να βγεις απ το μυαλό μου αγωνίζομαι Σ αγάπησα όσο δε σ αγάπησε ποτέ κανείς |
Κοιτάζω τη βροχή απ το παράθυρο
Η σκέψη μου να χάνεται στο άπειρο
Σαν τρένο που περνά κι εξαφανίζεται
Κοιτάζω τη βροχή απ το παράθυρο
Κι εγώ φωτιά να παίρνω σαν το άχυρο
Κι αυτό το βράδυ η ζωή μου χαραμίζεται
Μοιάζουμε
Σαν όνειρα που χάθηκαν στο φως της μέρας
Πόσο μοιάζουμε
Με σύννεφα σε γκρίζο ουρανό
Πύργοι από τραπουλόχαρτα
Που τα πήρε ο αέρας
Αλλού εσύ, αλλού εγώ
Αλλού εσύ, αλλού εγώ
Στη θάλασσα του αλκοόλ βυθίζομαι
Να βγεις απ το μυαλό μου αγωνίζομαι
Σ αγάπησα όσο δε σ αγάπησε ποτέ κανείς
Αρχίζει να μικραίνει το δωμάτιο
Να προσπαθήσω μάλλον είναι μάταιο
Ο χαμένος είμ εγώ κι εσύ ο νικητής
Μοιάζουμε
Σαν όνειρα που χάθηκαν στο φως της μέρας
Πόσο μοιάζουμε
Με σύννεφα σε γκρίζο ουρανό
Πύργοι από τραπουλόχαρτα
Που τα πήρε ο αέρας
Αλλού εσύ, αλλού εγώ
Αλλού εσύ, αλλού εγώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου