οταν..

OTAN..ηρθες κρατησα  στις χουφτες μου την καρδια μου και στην προσφερα.Ειπα ..δικη σου και κανε την οτι θες.Πανοπλια  δεν φορεσα ποτε μου και μ αλεξισφαιρο  αρνηθηκα  να  περπατω  στην οδο  των  αισθηματων μου. Οταν  σε κοιταξα  καταματα δεν  φοβηθηκα  την σκοτεινια  του βλεμματος σου.Οταν  σε  αγγιξα   σου παραδοθηκα ανεπιστρεπτι. Οταν  ηρθες ..δεν καταλαβα ποσο διψουσες για αιμα.. Οταν  με  αγγιξες  δεν  πιστεψα  πως  ακουσα  λαθος  τους  χτυπους της  καρδιας σου.Αμαχητι  παραδοθηκα,κι οταν ακομα ξεσκιζες  την σαρκα μου  σαν  θηριο ,αφεθηκα κατανοωντας την πεινα  σου. Οταν με  αφησες  αιμοφυρτη απλωσα  ικετευτικα  τα  χερια  στον ουρανο  και σε  σενα. Οταν προσβαλες  την της  ψυχης μου  δωρεα, δεν το  σπουδαιολογησα. Οταν το  εγω μου χαθηκε στο δικο σου  δεν  μ αφορουσε  ο χαμος.Οταν  ματωσαν  τα  γονατα  μου  στις  ικεσιας  την  σταση δεν  σηκωθηκα  ..στο  εδαφος  εμεινα να  αποδειξω πως  δεν με νοιαζει  νασαι  ψηλοτερα  απο μενα.Οταν  γυρισες  την πλατη , ποτισα  με δακρυα  τη  γη  που  ευχαριστως  τα  δεχτηκε. Οταν σε  εχασα, κλειδωσα  τον πονο  εντος μου μη μου  τον παρει  κανεις. Μοναδικο  λαφυρο  πολεμου  και ειρηνης.. Οταν  παγωσα  γυρισες να  με προσβαλεις,οταν  γελασα  ηρθες  να παρεις  το γελιο μου,οταν  ειπα  σε  αγαπω  με λοιδωρησες. Οταν ειπα  θα περιμενω με  σταυρωσες. Οταν  σταθηκα  στην γωνια  περιμενοντας με προσβαλες .Μαθητρια  στην  γωνια  με τα  ματια  στον τοιχο. Οταν  σιωπω μιλας και οταν μιλω  μου κοβεις  την γλωσσα. Οταν  αισθανομαι  αγριευεις και οταν  πεθαινω  χαιρεσαι. Οταν  δακρυζω  ξεδιψας και οταν πεθαινω  γαληνευεις. Οταν  φευγω με  μαχαιρωνεις  πισωπλατα.. Σκαβω βαθεια  να   κρυφτω, προσπαθωντας  να  ξαναβρω   εμενα.....Ποσο πολυ  αληθεια  φοβασαι? ποσο  πολυ στ αληθεια  πονας?  ποσο πολυ  αληθινα   σ αγαπω...χωρις να ξερω το γιατι...Η μηπως  ξερω???.......