τ απροσμενα φεγγαρια ,απροσκλητα ερχονται,να φωτισουν την νυχτα μας. ωδες και θυσιες στον ηλιο που τοπο δεν επιασαν.. κλεινεις τα ματια να μην ξαναδεις να ησυχασεις .Κλεινεις τα ματια να ονειρευτεις το απροσιτο και βιαια σε ξυπνουν. Σε καλουν να περπατησεις στον τοπο τους να σε διδαξουν κρυφα μυστικα κι σ αποκρυφα μερη να σε ξεναγησουν. Χαμογελας και αντιστεκεσαι..φοβασαι .. και παυεις να κλεινεις τα ματια μη κι αποκοιμηθεις .. κι υστερα ..κλαις.. δεν εφτασες στη σεληνη ποτε...
υπάρχουν κι άλλα βράδια..
ΑπάντησηΔιαγραφήπου ίσως τότε να φτάσεις :)
ξερεις πολλους να ''πατησαν'' στην σεληνη οσο κι αν το ποθησαν? μερικα ονειρα μενουν στη σφαιρα της ψευδαισθησης η ακομα και της παραισθησης.. συμβαινει συχνα και σε ολους τους ονειροπολους που θαρρουν οτι μπορουν ν αλλαξουν τον κοσμο..
ΑπάντησηΔιαγραφή