διαμαντια και μπλουζ...

διαμαντια και μπλουζ...
♥ οταν ολοι τρεχουν κατω απ τις ομπρελες,εγω θα στεκομαι κατω απ την βροχη..

Παρασκευή 1 Απριλίου 2011

ενα σημαδι απο το συμπαν..(ηρθες ξανα χθες να μου θυμισεις τι σημαινει ακεραιοτητα χαρακτηρα...)

E adesso che farò, non so che dire
e ho freddo come quando stavo solo
ho sempre scritto i versi con la penna
non ordini precisi di lavoro.
Ho sempre odiato i porci ed i ruffiani
e quelli che rubavano un salario
i falsi che si fanno una carriera
con certe prestazioni fuori orario
Canterò le mie canzoni per la strada
ed affronterò la vita a muso duro
un guerriero senza patria e senza spada
con un piede nel passato
e lo sguardo dritto e aperto nel futuro.
Ho speso quattro secoli di vita
e ho fatto mille viaggi nei deserti
perchè volevo dire ciò che penso
volevo andare avanti ad occhi aperti
adesso dovrei fare le canzoni
con i dosaggi esatti degli esperti
magari poi vestirmi come un fesso
per fare il deficiente nei concerti.
Canterò le mie canzoni per la strada
ed affronterò la vita a muso duro
un guerriero senza patria e senza spada
con un piede nel passato
e lo sguardo dritto e aperto nel futuro.
Non so se sono stato mai poeta
e non mi importa niente di saperlo
riempirò i bicchieri del mio vino
non so com'è però vi invito a berlo
e le masturbazioni celebrali
le lascio a chi è maturo al punto giusto
le mie canzoni voglio raccontarle
a chi sa masturbarsi per il gusto.
Canterò le mie canzoni per la strada
ed affronterò la vita a muso duro
un guerriero senza patria e senza spada
con un piede nel passato
e lo sguardo dritto e aperto nel futuro.
E non so se avrò gli amici a farmi il coro
o se avrò soltanto volti sconosciuti
canterò le mie canzoni a tutti loro--ΘΑ ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΩ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ ΘΑ ΠΩ  ΟΤΙ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ
 ,alla fine della strada
potrò dire che i miei giorni li ho vissuti----ΤΙΣ ΕΖΗΣΑ................................
Το νερό γεμίζει αφρούς, ο ουρανός καπνούς
και η χημική λέπρα καταστρέφει τους ποταμούς
Πουλιά που ίσα που πετούν, άρρωστα από θανατά
Το παγωμένο ενδιαφέρον στη ζωή έφραξε τη θύρα
Τάφο στη θάλασσα βρήκε ένα ολόκληρο νησί
Η ψευτοανάπτυξη θέλησε μια βόμβα να δοκιμάσει
Κι έπειτα βροχή που σβήνει από τη ζωοδότρα γη
τη δίψα αλλά φέρνει θάνατο μιας κι είναι ραδιενεργός
.
Και όμως, ο αγέρας φυσάει ακόμα
Πιτσιλάει νερά των πλοίων την πρώρα
και ψιθυρίζει τραγούδια ανάμεσα στα φύλλα
Φιλά τα λουλούδια, τα φιλά και δεν τα κόβει
.
Μια μέρα το χρήμα ανακάλυψε τον παγκόσμιο πόλεμο
Έβαλε το σάπιο του σημάδι στο θηριώδες ένστικτο
Σκότωσε, έκαψε, κατέστρεψε σε ένα θλιμμένο rosario
κι όλη η γη τυλίχτηκε σε ένα μαύρο σουδάριο
Και γρήγορα το κρυμμένο κλειδί καινούργιων μυστικών
Έτσι θα σκεπάσουν με λάσπη μέχρι και τους πλανήτες
θα θελήσουν να μολύνουν τ΄αστέρια, τον πόλεμο ανάμεσα στους ήλιους
Τα εγκλήματα κατά της γης τα λένε λάθη
.
Και όμως, ο αγέρας φυσάει ακόμα
Πιτσιλάει νερά των πλοίων την πρώρα
και ψιθυρίζει τραγούδια ανάμεσα στα φύλλα
Φιλά τα λουλούδια, τα φιλά δεν τα κόβει
Και όμως, περνά ξυστά απ' τις πεδιάδες
θωπεύει τις βουνοπλαγιές
και ανακατεύει τα μαλλιά των γυναικών
Τρέχει σ' αγώνα δρόμο με τα πουλιά
.
Και όμως ο αγέρας φυσάει ακόμα( EPPURE SOFFIA  IL VENTO ANCORA...)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου