στο τελευταιο φιλι της προδοσιας ,αντικρυζω το ψεμα .. Στις λεξεις πανω αιμοραγγω. στις σιωπες σου πεθαινω. Στο κοκκινο μεσα βυθιζομαι . Στις οψεις της σεληνης αλλαζω.και στο γεμισμα του φεγγαριου χανω ξανα το εγω μου,,,δαιμονες ,αγγελοι και θνητοι κοιτουν απο μακρυα το αιμα που ρεει .ποταμι κοκκινο που παρασερνει μαζι του το ειναι μας. Πνιγει τους ποθους ,θαβει το παθος.. και γεννα την ελπιδα νεκρη...Ψευδεις υποσχεσεις /αιματηρες συρραξεις αοπλων ψυχων.Στην τελευταια στροφη καραδοκει το τελος/ και γελα αυταρεσκα ο προπομπος του θανατου../ κρατει τ αντιτιμο στην λιμνη Αχερουσια..μικρο κοστος για υπερποντειο ταξιδι χωρις γυρισμο..κοιτω το αιμα στο μαρμαρενιο αλωνι και εχω στο στομα το ειστηριο..Μιλιά καμμια../σιγη στο τελευταιο ξοδι/ κι ουτε ενα δακρυ για τους καταραμενους..που μεγα αμαρτημα φερνουν στις πλατες... αμαχητι παραδοθηκαν στον εχθρο.. /ολα λευκα /μοναδικη παραφωνια μια σταλα αιμα /λεκες στο λευκο μου φουστανι....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου