Στα χρώματα ξεχάστηκα στ αρώματα του Μάη όσα φεγγάρια ήπιαμε μέσα σε μια νυχτιά όποιος μεθάει με όνειρα, με δάκρυα ξεμεθάει και βγαίνει από την άνοιξη με μια λαβωματιά
Ξέρω καλά πως μ απατούν ο φόβος κι η ελπίδα μα στην γλυκειά τους έμαθα να πέφτω την παγίδα θα είμαι εδώ τ ανέλπιστα πάντα να περιμένω κάθε καινούργια άνοιξη κατάπληκτος να μένω
Φέρνει μποτίλιες αδειανές στην αμμουδιά το κύμα κλείνω σε μια το μήνυμα «σ αγάπησα πολύ» τι κι αν δεν έχει νόημα είναι η ζωή ένα ποίημα καρπός που σκάει την φλούδα του στου ήλιου το φιλί
Στα χρώματα ξεχάστηκα στ αρώματα του Μάη
ΑπάντησηΔιαγραφήόσα φεγγάρια ήπιαμε μέσα σε μια νυχτιά
όποιος μεθάει με όνειρα, με δάκρυα ξεμεθάει
και βγαίνει από την άνοιξη με μια λαβωματιά
Ξέρω καλά πως μ απατούν ο φόβος κι η ελπίδα
μα στην γλυκειά τους έμαθα να πέφτω την παγίδα
θα είμαι εδώ τ ανέλπιστα πάντα να περιμένω
κάθε καινούργια άνοιξη κατάπληκτος να μένω
Φέρνει μποτίλιες αδειανές στην αμμουδιά το κύμα
κλείνω σε μια το μήνυμα «σ αγάπησα πολύ»
τι κι αν δεν έχει νόημα είναι η ζωή ένα ποίημα
καρπός που σκάει την φλούδα του στου ήλιου το φιλί