στο καρμα μου...

Υπαρχουν στιγμες στις  ζωες των ανθρωπων που ευχεσαι  να μπορουσες να  γυρισεις τον χρονο πισω..Στο  σημειο 0...να  ευχεσαι  να μπορουσες ν αλλαξεις τα πεπραγμενα.Να μπορουσες να διορθωσεις  τα λαθη σου .Τιποτα  δεν ''ξε-γινεται'' τελικα..Οτι  εγινε , εγινε.. Και  απο μια αποσταση  κοιτας  και παρατηρεις τις  πραξεις σου και μαθαινεις απ αυτες..Υπαρχουν  ανθρωποι  που ερχονται  στην ζωη μας και  δεν αφηνουν κανενα  σημαδι..ουτε  καν  την αναμνηση τους. Υπαρχουν ομως  ανθρωποι /που  οταν  παρουσιαζονται  καταλαβαινεις  οτι  ηρθαν , για ενα  σκοπο.. Να  σε κανουν καλυτερο  ανθρωπο..να  σου μαθουν  να προχωρας, να  σου μαθουν οτι πρεπει  να  συγχωρεις, να  σκεφτεσαι  πριν πραξεις , να  σου μαθουν αξιες που  ακομα  κι αν υπαρχουν  μεσα σου.. πρεπει  και να τις  τηρεις στην πραξη. Κοιταχτηκα  στον  καθρεφτη μου  και  ενοιωσα  τα  λαθη μου. Ενα προς  ενα.. Οσο  κι αν ο τροπος  της  διδαχης  ηταν  αγαρμπος, οφειλα  να  σεβαστω και να πραξω τα πρεποντα..Και δεν το εκανα... Πιστευα πως  επειδη  ''ημουν  ενταξει ''με τις αρχες μου..δεν χρειαζοταν ν αλλαξω, η να  απολογηθω, η να ζητησω  συγνωμη. Και  αυτο  ηταν αποτελεσμα  εγωισμου και πεισματος.Απο την  στιγμη ομως  που  τα  συναισθηματα  μου και  η αναγκη μου απαιτουσαν μια αλλη  υπαρξη διπλα μου,επρεπε  να  σεβαστω απολυτα... τα  θελω και την αναγκη του αλλου ,///η  εξ αρχης  να  ειχα  πει  ''εγω  αυτη ειμαι'' δεν  αλλαζω ,δεν  βελτιωνομαι,δεν υποχωρω για  κανεναν  και τιποτα....//η  να  ειχα προχωρησει  στις απαραιτητες  εκεινες  αλλαγες που προωθουν , καθε  ανθρωπινη  σχεση... ΔΕΝ   ειπα   το  πρωτο,γιατι  βαθεια μεσα μου  δεν πρεσβευω κατι τετοιο. Πιστευω οτι  οι ανθρωπινες  σχεσεις  βασιζονται  σε αμοιβαιες  υποχωρησεις..Και  χωρις  να  μ ενδιαφερει τι θα κανει ''ο  αλλος'' επρεπε  ,εγω, να  ειχα πρωτη προσπαθησει..Ισως και να προσπαθησα.Ισως και ν αφησα τις προσπαθειες  στη μεση.. Ισως  δεν  βρηκα τον   σωστο τροπο . Σημασια  εχει  οτι  απετυχα..Παταγωδως..και ο χρονος μετρησε εναντια  ..///Καθε  ανθρωπος εμφανιζεται  στη  ζωη μας για  ενα  συγκεκριμενο  λογο..Υπαρχουν  ανθρωποι  που  νοιωθουμε οτι  ειναι  το  καρμα  μας.. Αλλα  τι ειναι το καρμα  μας  και τι  η καρμικη  σχεση? Ειναι  νομιζω  η σχεση  εκεινη , ο ανθρωπος  εκεινος ,που  παρουσιαζεται  μπροστα μας  για  να  μας  διδαξει...Να  μας  δωσει  μαθηματα  ζωης.. Να  μας  κανει  καλυτερους..Λιγοτερο  εγωιστες ,λιγοτερο  ναρκισσιστες, να  μας  δειξει  ενα  δρομο  ''θεωσης''.. Δεν γινεται  παντα  αυτο  με τον  ευκολοτερο τροπο.. εχει  κοπο , πονο,  αγωνια και μαχη  με  τον εαυτο μας  και τον αλλον. Απαιτει  βαθυ  και  ειλικρινες  συναισθημα..Εχει  καθημερινες  αλλαγες  ,εντασεις χαρες  και λυπες. Επιβαλλει ! την  συγνωμη  με  ταυτοχρονη αλλαγη πραξεων  στην καθημερινοτητα  μας..χρειαζεται  υπομονη και επιμονη  και των  δυο μερων. Χρειαζεται πανω απ ολα  αντοχη.... Και ακομα  ,,στο οποιο  αποτελεσμα ... θαρρος και παρησια..Να  ζητας  συγνωμη , να  την αποδεχεσαι,, να  ζυγιαζεις χωρις  να υπολογιζεις κοστη  στο βωμο  μιας  σχεσης  βασισμενης  σε εμπιστοσυνη και κατανοηση. στην  απολυτη  εμπιστοσυνη και πιστη .. στο  κατακερματισμα  του  εγω  στο βωμο του  εμεις.. Οχι του οποιουδηποτε  εμεις..αλλα  στο  αυστηρα προσωπικο ''εμεις  οι  δυο'' που  δενει  ανθρωπους  που  με  επωδυνο τροπο αγαπηθηκαν..σμιγοντας πονους ,μυστικα  και αληθειες  βαθειες...Δεν  ξεχωριζουν  οι σχεσεις  αυτες,  ειτε ειναι  φιλικες ,ειτε  ερωτικες , ειτε  γονεικες.. ΕΜΑΘΑ  μαζι σου να  ζητω  συγνωμη και να την εννοω.. Ενοιωσα  πως εισαι το καρμα μου,θελω  να πιστευω πως κοντα  σου  εγινα  καλυτερη ..γιατι μεσα  απο τα  λαθη μου  εμαθα..οπως και  ναχει , οτι  κι αν γινει, δεν μπορω  παρα  να πω ..Σ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ..(στις λιγες φιλες μου, στον ερωτα της ζωης μου ,στο μονακριβο  μου  ...ολοι  μου  εδωσαν την  ευκαιρια να μαθω...,,σε  σενα  που  αγαπω πολυ)