στον πρωτο καφε πριν ακομα χαραξει..

σιωπηλες  ειναι οι  σκεψεις,αμορφες και  συγκεκριμενες μαζι.Παντα  εσυ που στοιχειωνεις τις  νυχτες μου  ,να  δινεις  τις εναρξεις  στις  μερες μου...Στο  πρωτο  τσιγαρο ,στο πρωτο φως  της μερας να εισβαλλεις αδιαντροπα  μεσα  μου..Αεναος  ο χορος  των  σκεψεων και των πενιχρων  αναμνησεων. Στην  ζυγαρια  βαραινουν  οι  εφιαλτες που  αφησες  να  αλωσουν  την πολη μου..Χωρις  θεατες  εστησες  την γκιλοτινα ,χωρις αιδω  χωρις καν παθος  επεσε  η λαιμητομος .Κοιτα ...ακεφαλο  σωμα ,εδω ...αγελαστο  προσωπο ,χωρις  δακρυ  τα  ματια.. Στερεψαν τα ποταμια ,οι  χειμαροι παρεσυραν  και το  τελευταιο  φυλλαρακι  της  καρδιας ,οι θαλασσες σηκωσαν κυματα  ανυπερβλητα.Βουνα  οι σκεψεις  σε κακοτραχαλα μονοπατια. Η πορεια  στο  ποτέ και  ο προορισμος  στο πουθενά. Και ο εγωισμος  σου  να στεκει  εκει κατακερματιζοντας τη  ζωη  σου... Η ληθη  να  τρεχει  στο απειρο  ,η αγαπη  να  σκιαζεται την πρωτη  αχτιδα  ηλιου ,,εγω  να  κρυφτω .. εκει που  κανενας  δεν θαβρει   τροπο  να  σκοτωσει   το  ''σ  αγαπω  ΄΄  μου ...Παντα  να  επιστρεφω...