Εμpcυχο Yλικο

Μίσησέ με όσο μπορείς,
βάφτισέ με καταστραμένο απομεινάρι της μνήμης,
αδειάλειπτα νέκρωνε την ανάσα μου στο στόμα σου,
ακόλαστο φάντασμα πες-που κυλά στον ιδρώτα σου,
αίμα που περπατά στην γωνία σαν έστριβε το όνειρο,
...στην κόψη του μαχαιριού-ένωσε ποίηση και σάρκα,
έπειτα αν δεν αντέχεις να κοιτάς,
ζήσε με τραβηγμένες όλες τις κουρτίνες..."vennis Mak