πακεταρω..

πακεταρω..  εφτασα ? φτανω... στο τερμα...ανεβηκα με τα γονατα στο δεξι μερος του δρομου επικαλουμενη την Χαρη Της..Μαζευω τα τελευταια λιγοστα ιματια μου να ντυσω την γυμνια μου.Καθε ενα και ενα κομματι  δικο μου..μονο δικο μου και κανενος αλλου. Ατρομητη και φοβισμενη αποχωρω.. Διανυσα  χιλιομετρα περπατωντας σε αγονους δρομους προσπαθωντας να φυτεψω δεντρα ελπιδας .Καρποφορησαν  τα ωποροφορα και( δεν )γευτηκα τον καρπο τους. Μηλο που  ''σαιπεται'' απο  τ εντος του σκουληκι.. Πορτοκαλι που το παγωσε ο χιονιας..Κοιτω  τις νιφαδες που  καλυπτουν  τα παντα..Εξωραιζουν  το τοπιο και   επιταχυνουν  το  ταξιδι τους απο  το απειρο  στο  εδαφος . Κλεινω πορτες και παραθυρα  κατεβαζω ρολα.. Βαζω κλειδι  στην πορτα..Κλειδωνω το εγω  μου ..Θα  βρω  εισητηριο  για το ταξιδι..τελευταια κινηση..το  ημερολογιο και την ψυχη μου  πανω-πανω  στην κοκκινη  βαλιτσα.. αυτη που με το αιμα λερωσα  το δικο μου,απο τις πληγες  των λαθων μου..χωρις λυπη χωρις  βιαση καμμια..ηρεμη ...σε  εζησα..κι αυτο μετραει.Προστιθεται  στο  καθαρο  βαρος της αποσκευης και δεν  αφαιρειται.... Πολλαπλασιαζεται  ερημην σου. Διαιρειται  απο   εσενα. Αποτελεσμα μηδεν !Μονο  χιονι....ψευδαισθηση ..