διαμαντια και μπλουζ...

διαμαντια και μπλουζ...
♥ οταν ολοι τρεχουν κατω απ τις ομπρελες,εγω θα στεκομαι κατω απ την βροχη..

Τρίτη 15 Μαρτίου 2011

'Remember remember the fifth of November

'Remember remember the fifth of November Gunpowder, treason and plot. I see no reason why gunpowder, treason Should ever be forgot"' Τη νύχτα εκείνη του 1605 ο Guy Fawkes επεχείρησε να ανατινάξει το Κοινοβούλιο της Βρετανίας ως αντίδραση στη τυραννική βασιλεία του Ιακώβου του Ι. Η 'Συνωμοσία της Πυρίτιδας' όπως ονομάστηκε το εγχείρημα αυτό έληξε άδοξα όταν ο Fawkes και οι συνεργάτες του συνελήφθησαν και εκτελέστηκαν.

Στο εγγύς μέλλον του 2020 η φασιστική κυβέρνηση του Adam Sutler στερεί θεμελιώδη δικαιώματα από το βρετανικό λαό. Μ.Μ.Ε. που λειτουργούν ως φερέφωνα, απαγόρευση κυκλοφορίας, αστυνομοκρατούμενο κράτος και η προπαγάνδα είναι μερικές μόνο από τις μεθόδους που χρησιμοποιούνται. Οι πολίτες τελούν εν υπνώσει υπακούοντας τυφλά σε ό,τι τους ζητούν με πρόσχημα την προστασία τους από την αναρχία, τη τρομοκρατία και το χάος. Ένας όμως μυστηριώδης άνδρας που αυτοαποκαλείται 'V' κυκλοφορεί στο σκοτάδι φορώντας μία μάσκα με το πρόσωπο του Fawkes και έχει σκοπό να ανατρέψει τη κατάσταση επιχειρώντας να επαναλάβει το εγχείρημα του εμπνευστή του. Για να πετύχει το σκοπό του πρέπει πρώτα να προσπαθήσει να κερδίσει τη προσοχή και την υποστήριξη του λαού χωρίς να πέσει στα χέρια της κυβέρνησης. Σε αυτή του τη προσπάθεια θα βρει έναν ανέλπιστο σύμμαχο, μια νεαρή κοπέλα με το όνομα Evey"

Βασισμένο στο ομώνυμο κόμικ, το «V for Vendetta» καταφέρνει να κερδίσει τη προσοχή του θεατή από τα πρώτα ακόμα λόγια της Evey. Η πολυσυζητημένη αυτή ταινία με δυσκολία μπορεί να ενταχθεί μονοσήμαντα σε ένα κινηματογραφικό είδος. Καταρχάς χρησιμοποιεί διαφορετικούς τρόπους έκφρασης ανάλογα με τις περιστάσεις. Εκφράζεται θεατρικά, λυρικά, αλληγορικά μέσα από μία γλώσσα άλλοτε ωμή-απόλυτη και άλλοτε εκλεπτυσμένη. Στα 132 λεπτά της γινόμαστε μάρτυρες μίας πληθώρας οπτικών ερεθισμάτων καθώς και εύστοχων σύγχρονων πνευματικών αναζητήσεων. Οι ομοιότητες των δρώμενων με το σύγχρονο κοινωνικό status-quo είναι σε αρκετά σημεία ανατριχιαστικές. Ο φασισμός, η χειραγώγηση των μαζών, η προπαγάνδα, η ανελευθερία με πρόσχημα την ασφάλεια δεν αποτελούν άγνωστες έννοιες για το σύγχρονο άνθρωπο αν και σπανίζουν αντίστοιχες αναφορές στον αμερικανικό κινηματογράφο.

Οι αδελφοί Wachowsky, μετά το «Matrix», τα (ξανα)βάζουν με την εξουσία λιγότερο διακριτικά αυτή τη φορά. Τόσο από το σενάριό τους όσο και από διορατική ματιά του James McTeigue ξεπηδά ο 'V' (Hugo Weaving), ένας οργισμένος Δον Κιχώτης που μισεί η εξουσία και ο μέσος άνθρωπος έχει μάθει να φοβάται. Στο πλευρό του βρίσκεται η Evey (Natalie Portman) ένας κλασσικός τύπος αντι-ήρωα που εν δυνάμει συμβολίζει το καθένα από εμάς. Από την απέναντι πλευρά διακρίνουμε έναν υστερικό μηχανισμό ελέγχου προεξάρχοντος του Sutler (John Hurt), που παρουσιάζει σατανική ομοιότητα με το ναζιστικό καθεστώς. Η προφανής αναγωγή στο σύγχρονο κόσμο αλλά και στην ανθρώπινη ιστορία εν γένει αποτελεί τελικά και τη μεγαλύτερη επιτυχία της ταινίας. Σε αυτό συμβάλλουν σημαντικά συνεπής σεναριακή ροή, η άψογη φωτογραφία, οι ενδιαφέροντες συμβολισμοί που μας 'κλείνουν το μάτι' αλλά και οι ερμηνείες που κάνουν αίσθηση. Ο Weaving αντιμετωπίζει μαεστρικά έναν ιδιαίτερα απαιτητικό ρόλο μέσω του εκφραστικού πλουραλισμού που τον διακρίνει. Η Portman στέκεται άξια δίπλα στο πλευρό του συμπρωταγωνιστή της ενώ ενδιαφέρουσα είναι και η παρουσία του Hurt ως άλλου Φύρερ. Πέρα από κάποιες ατυχείς επιλογές όπως μερικές σκηνές δράσης που θυμίζουν Matrix και μία αχρείαστη 'έξοδος' του 'V' από τη φωτιά, το «V for Vendetta» είναι μία εξαιρετική ταινία, δείγμα των δυνατοτήτων του σύγχρονου σινεμά. Προτείνεται ανεπιφύλακτα σε όλους.

12 σχόλια:

  1. εξουσια =δυναμη Εξουσια και καταχρηση αυτης..Η αιωνια παλη του καλου με το κακο.....Μπορω να ''φανταστω''.. ενα κοσμο χειραγωγουμενο και ''διαβολικα εξουσιαζομενο''αλλα δεν τολμω να φανταστω και εναν κοσμο αν-αρχουμενο.(θα ηταν ισως ιδανικος αλλα προς τον παρον φανταζει ανεφικτο, αποψη μου..)Υπαρχει ιδανικος ανθρωπος? και πως δημιουργειται?..παντα με απασχολουσε οχι μονονο τροπος και ο παροντας χρονος αλλα και το μετα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ρομαντισμος και η γοητεια της ουτοπιας.. αληθεια ποσο πραγματικα ρομαντικοι ειμαστε?.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δεν χρειάζεται να φανταστεις έναν κόσμο αν-αρχούμενο. Απλά ρίξε μια ματιά γύρω σου. Μπορείς να φανταστείς ίσως ένα κόσμο αυτο-νομούμενο...Είμαι ενάντια στον ρομαντισμό και την ουτοπία προς χάριν της πραγμάτωσής τους..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. αυτος ο κοσμος δεν ειναι αναρχος,εχει αρχες (των αστων)αλλα εχει και μεγαλες αντιθεσεις που περιεχονται μεσα στο καπιταλιστικο συστημα.οι οικονομικες σχεσεις καθοριζουν τις κοινωνικες .Αν αυτες αλλαξουν θ αλλαξουν και οι κοινωνικες σχεσεις και θα διαπαιδαγωγηθει ο νεος ανθρωπος ,με νεες αρχες .Αυτες θα τον οδηγησουν στην ισορροπια και στην πληρη εξελιξη της ανθρωπινης φυσης του.. ( Τοτε ναι θα διεκδικουμε πραγματικα το ''δικαιωμα'' να ειμαστε ρομαντικοι και οχι ουτοπιστες)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αχά! Κάποιος υφέρπων μαρξισμός..."οι οικονομικες σχεσεις καθοριζουν τις κοινωνικες"(?). Θες να πεις δηλαδή ότι οι...οικονομικές σχέσεις...ΔΕΝ είναι κοινωνικές (εξω-κοινωνικές?)?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. αλλο ανθρωπινη σχεση και αλλο κοινωνικη... σαφως οι κοινωνικες σχεσεις καθοριζονται απο τις οικονομικες! το Αχά???? ... ο Μαρξισμος δεν ερπει ..καμμια φορα οι ανθρωποι ερπουν ειτε απο χαρακτηρα ειτε απο αναγκη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. (και πάλι - και συγνώμη για το)Αχά! Οι ανθρώπινες σχέσεις δεν είναι κοινωνικές σχέσεις? Δηλαδή οι ανθρώπινες σχεσεις σήμερα παραμένουν ως ήταν στην εποχή των σπηλαίων?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. δεν γινεται δεκτη η συγνωμη γιατι διολου δεν με πειραξε το αντιθετο μαλιστα το θεωρησα αστειο ,χαμογελασα και καταλαβα πολυ καλα γιατι το ειπες,με την ιδια διαθεση ευχαριστησης εκανα το ερωτημα αλλωστε(το..αχα???..)..//Μιλουσαμε με ''υφερποντες''μαρξιστικους πολιτικους ορους και οχι κοινωνικους-ανθρωπινους. Οι σχεσεις δεν καθοριζονται απο την οικονομικη θεση του καθενος αλλα απο συναισθηματα οι δε ερωτικες αν το προχωρησουμε δεν καθοριζονται απο τιποτα.(αστειο-σοβαρο).Ομως η καθημερινοτητα στις κοινωνικες σχεσεις δεν επηρρεαζεται αν μη τι αλλο απο τις οικονομικες αντιστοιχιες? Πχ. θελουμε κι οι δυο να παμε ενα ταξιδι και μια χαρα ταιριαζουμε σαν ανθρωποι,αν δεν εχουμε παραπλησια οικ. δυνατοτητα πως θα το πραγματοποιησουμε?θελουμε αλλα δεν μπορουμε κι αυτο λογω του συστηματος στο οποιο ζουμε..η κανω λαθος?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αμοιβαία τα ασθήματα ευχαρίστησης για τις υφέρπουσες μαρξιστικές αναφορές. Παρεμπιπτόντως, άλλο πράγμα η θέση κι άλλο η σχέση. Η θέση αρκείται σ' έναν. Η σχέση απαιτεί (τουλάχιστον) δύο. Η θέση καθορίζεται ποσοτικά, η σχέση είναι θέμα ποιότητας: "Αυτοί με τα πολλά κι εμείς με τα λίγα"...και οι δύο, όμως, ποιοτικά, στην...αυτή σχέση!
    Τα συναισθήματα δεν εξαλείφθηκαν κάπου στα τέλη του 13ου προς τις αρχές του 14ου αιώνα οπότε και ανιχνεύονται ιστορικά οι απαρχές του κοινωνικού συστήματος στο οποίο ζούμε και σήμερα (modernity or...capitalism). Επισκιαστηκαν από την κυρίαρχη κοινωνική σχέση αυτού του συστήματος, την αξία. Και ο έρως? Αχ, ο έρως: "να κεράσω ένα ποτάκι?"

    Όσο για το εκκρεμές...φήμες λένε ότι είναι μια μυστική ιστορία του 20ου αιώνα,...σήματα καπνού, σημάδια από κραγιόν! "Δεν έχουμε τίποτα δικό μας εκτός από τον χρόνο που απολαμβάνουν όσοι δεν έχουν που την κεφαλήν κλίναι"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Στείλ' το
    με σήματα καπνού
    διάφανου κι αχνού,
    το μήνυμα σου

    Στείλ' το
    στα μάτια μου να μπει
    Να γίνει ακόμα πιο θαμπή
    η αγκαλιά σου

    Αφού δε θέλεις να το πεις
    Βάλε φωτιά και μη ντραπείς
    Θα καταλάβω
    Αφού δε θέλεις να το πεις
    Στείλε μηνύματα σιωπής
    Και θα τα λάβω

    Στείλ' το,
    σου μοιάζει ο καπνός
    Βαραίνει ο ουρανός
    και συννεφιάζει

    Στείλ' το,
    Η πιο παλιά φωτιά
    Είναι μια σπίθα στη ματιά
    που συναρπάζει

    Αφού δε θέλεις να το πεις
    Βάλε φωτιά και μη ντραπείς
    Θα καταλάβω
    Αφού δε θέλεις να το πεις
    Στείλε μηνύματα σιωπής
    Και θα τα λάβω

    Κρίμα...
    Το άλμα μας έγινε βήμα
    Η φλόγα μας άλλαξε σχήμα
    Κι από παιδί του κεραυνού
    Έγινε μάνα ενός καπνού
    Που στέλνει σήμα....

    ...και στέλνει σήμα
    ///////////////Κίτρινο φως η Αθήνα τρεμοσβήνει
    καράβι στα πελάγη του καημού
    σε μια σπηλιάδας σε κοιτώ τη δίνη
    να μου μιλάς με σήματα καπνού


    στην Πύλο στο Μυστρά στη Φρεατύδα
    μου χάρισες μια αλήθεια από πηλό
    της νύχτας σου το μπλε εγώ το είδα
    πριν να κλειστείς σε κόσμο σκοτεινό


    έτσι ήταν πάντα ουρανέ μου και έτσι θα 'ναι
    στο χώμα οι ρίζες στα τυφλά θα προχωράνε
    ότι δε λέγεται το νου θα βασανίζει
    και όποιος καίγεται τη νύχτα θα φωτίζει


    κίτρινο φως η Αθήνα και θυμάμαι
    κορμιά-καράβια-θάλασες-ματιές
    και λόγια που ακόμα με μεθάνε
    θυμήσου το αύριο έλπιζε για το χθες


    στα χείλη η τρικυμία του φιλιού σου
    στο γόνατο του πόθου η γρατζουνιά
    ζωγράφισε στον τοίχο του κελιού σου
    ένα καράβι κι άνοιξε πανιά


    έτσι ήταν πάντα ουρανέ μου και έτσι θα 'ναι
    στο χώμα οι ρίζες στα τυφλά θα προχωράνε
    ότι δε λέγεται το νου θα βασανίζει
    και όποιος καίγεται τη νύχτα θα φωτίζει

    ///σημαδια απο κραγιον που λενε: kalhmera!

    ΑπάντησηΔιαγραφή