διαμαντια και μπλουζ...

διαμαντια και μπλουζ...
♥ οταν ολοι τρεχουν κατω απ τις ομπρελες,εγω θα στεκομαι κατω απ την βροχη..

Κυριακή 17 Απριλίου 2011

με η χωρις καρδια? οπως προτιματε πορευτειτε...

WX ! I..!ΠΟΥ ΣΗΜΑΝΕΙ ΟΧΙ../ οχι δεν γραφεις ,απλα καταγραφεις.. /επισκεψεις απλες σε σαλονια γραφης ./Παιρνεις ενα κουτι  γλυκα ,γιατι  ετσι σου εμαθαν,-δεν πας επισκεψη με αδεια χερια- κουβαλας  την καρδια σου και πας.. Ανοιγει η οικοδεσποινα την πορτα , να σε καλωσορισει. /Παγωμαρα ../Αδειος ο χωρος.. /Μα  τι καλα.. /Δεν θα χρειαστει τελικα να καθησεις σταυροποδι  σκεφτεσαι..Μπορεις απλα να κανεις οτι θελεις.. / βουλιαζεις στην πολυθρονα/ η ανεβαζεις τα ποδια  στον καναπε../χαλαρα  αφηνεσαι///Ο,τι   θελεις....Ποσο  σημαντικο αυτο το ''ο,τι  θελεις''..!/Αρωμα Ελευθεριας  κουβαλαει  τουτη η μικρη φρασουλα..  /Γιατι   ετσι.. δεν υποχρεουσαι να κοιταξεις καταματα εσυ ''η καρδια'',  τον..''χωρις καρδια''..
γινεσαι   αυτοματα ''κυριος ''του  εαυτου σου...
/Μονος/!!!!!!!!!!!αλλα  υπεροχα μονος-μονη/ !Οι  γραφες σου ?/ τα παντα/ η αν προτιμας τα ''παντα -ολα''/  Ενα μικρο περασμα ,μια ολιγοωρη επισκεψη  χωρις  φιλοδοξιες  / Μικρες  δωροδοκιες στο  εσωτερο ειναι  σου. /Μεχρι  να  φτιαξει  ενα καφε η  οικοδεσποινα ,εχεις  αποτυπωσει  εικονες-εχεις  κωδικοποιησει σκεψεις εχεις προλαβει να πληγωθεις και  να γιανεις μαζι..  /Μπορεις  να  ξεκινας μ ενα λυγμο η μ ενα βαθυ κλαμα κι υστερα   σε   ''δευτερα''  να βρισκεις αφορμη και αιτία  να γελασεις και να ξεγελασεις τον πονο..Οπως  ακριβως κανουν τα παιδια...Ανεμελα ειναι  θαρρουμε, μα ποσο  φρικτα  σφαλουμε.. Δεν βρισκεται  η ανεμελια  σ  εκεινον  που  δεν τον μελλει  τιποτα..η ανεμελια  εφευρισκεται... οταν  υπαρχει  αναγκη  διαφυγης  ... ειτε  εισαι παιδι  ειτε  ενηλικας.. Απλα ,οσο  νεοτερος αισθανεσαι μεσα σου τοσο  συχνοτερα  την  βρισκεις και  την εφευρισκεις. για να καταλήξει σε παμπόνηρες και ειρωνικές συνόψεις των περιπετειών της ψυχής.  Ανοιγεις και κλεινεις πορτες ..πορτες ολων των ειδων ...ασφαλειας  ,βαρειες  χειροποιητες , απλες ''κουφιες''και μασιφ  χρωματιστες ,  αλλες   σε χρωμα μπλε  οπως  εκεινες που επιβαλλει  η πολεοδομια στα νησια  του Αιγαιου../κι  αλλες  στο  χρωμα  του ξυλου ..φυσικες  και  χωρις καν λουστρο.. /Μονο  που ολες  χρειαζονται ετησιως συντηρηση..  /μια που ευκολα   σαπιζουν....   ειτε  απο την θαλασσα  ειτε απο το σαρακι  που καιροφυλακτει.// Περιεργως ολες ανοιγουν  απο μεσα ...Κατεχεις  κλειδι..θλιβερος κλειδοκρατορας  της  ζωης σου...///  βαρυ   φορτιο  μα την αληθεια//Καμμια  φορα  καποιοι  παιρνουν το θαρρος να  χτυπησουν,,,αιτουμενοι  την εισοδο,αλλοι  σπρωχνουν με  ανοητο πεισμα ,και  μερικοι  κλωτσανε  να την σπασουν//Τοτε   ειναι που  οι πορτες μου κλειδωνουν .. και δεν ξεκλειδωνουν ποτέ για  ληστες και  εχθρους  της  ψυχης μου.., Πισω απο τις κλειστες πόρτες βρισκεται  η καρδια μου..Συ  που  διαθετεις  επισης  καρδια   ....βρες  το κλειδι ν ανοιξεις την καρδια μου.. Συ που στον δρομο  εχασες  την δικη σου  ,η δεν ειχες ποτέ ,,προτιμωτερον να παραμεινεις απ  εξω... Μην προσπαθησεις  καν.. Οσο  κι αν βρεις  τροπο να τρυπωσεις .. τα   ''λαμπυριζοντα''    που  απο κατω κρυβουν  το''τιποτα''  γρηγορα  ξεθωριαζουν  και αποκαλυπτονται..  Και τοτε ειναι που λεμε''εδω γελαμε''....// Ξερεις  ,,το  δραμα  ειναι  τοσο  κοντα  στο  χιουμορ//// και  πανε  χερι -χερι.. Ανακαλυπτεις το  δευτερο  και μαθαινεις να το εκτιμας  και να το απολαμβανεις ,μονο  αν πρωτα περασεις επιτυχως .... απο το πρωτο..  Δεν απεχει πολυ το  κλαμα απ το γελιο αν το καλοσκεφτεις..  αλλαζουν θεση  στο βαθρο  συχνα...Δεν ειπωθηκε τυχαια  αλλωστε πως οι μεγαλυτεροι κωμικοι  ειναι  στο βαθος τους  τραγικα προσωπα. .  Θυμάσαι  που σου ελεγα φευγω? /δεν ακουγες/ γιατι  παντα εκπλιπαρουσα φωναζοντας σε θελω ,σε παρακαλω  ,μεινε... / Επι της ουσιας  η  κρυφη  λεξη πισω απ τις λεξεις  ηταν ''κρατησε με'' ... / και δε με κράτησες / πονάω ελεγα ... και  απιστος  Θωμας  ησουν / η  σαδιστης/  δεν απεχει  ο σαδισμος απ την κουτοπονηρια/// Αντιθετα  κοιτωντας την δικη σου πληγη που   συνειδητα .δεν αφηνες να κλεισει  για  να  εχεις αλλοθι να  παραμενεις στην  εγωιστικη σου κρυπτη ... με τραυμάτιζες  παραπανω... Φρικτη  στενομυαλια  να προσπαθεις να κρατησεις τον πληγωμενο  ,γυρνωντας  το μαχαιρι   στην πληγη.  Κι ετσι ,,, τιποτα  δεν απομεινε απ  την γιορτη και την φιεστα που ετοιμαζαμε μαζι..  Ακυρη η προσκληση ,απομειναν στην ακρη οι προσκλησεις για τον χορό.. Καφες της παρηγοριας δεν περισσεψε στο ραφι.. Παξιμαδακι?? και κονιακ ? Καθενας  μας ειναι ό,τι απομενει μετα την απομακρυνση απο το ταμειο , απο   τη σκληρη γιορτη,το  φαγοποτι η την νεκρωσιμη ακολουθια..  Δεν ημουν παντα κυνικη ,δεν ημουν παντα  ετσι/ υπηρξα ομως τα παντα  πεταλουδα και τιγρη / πουλι   που  εχασε  το ''λι''  αετος  που καθηλωθηκε στην γη μεχρι που εχασε τα  φτερα  του. Απομεινε μεσα μου το ''Ρα''   Ειναι που κανενας δεν μπορει  να ακυρωσει  τον Ηλιο -βασιλια.. /μεσα  μου/ Ημουνα   αεροστατο  και  εμεινε ο αερας...  //αρκει...για  να πεταξω  ξανα..  Καλυτερα δεν γινεται. ....Και ολα ξανα-γινονται..
ΤΑ ΗΛΙΟΤΡΟΠΙΑ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΣΤΡΕΦΟΥΝ  ΤΟ ''ΒΛΕΜΜΑ'' ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ...
στον  επικειμενο κυνισμο  μου αναγενναται  ο ρομαντισμος της νεοτητας .. Δεν σκοπευω να ακολουθησω στην πτωση και την γηρανση..που επιεικως χαρακτηριζοντας  σας...σας βολευει...Γραφω---- ....απλα  γραφω....  

1 σχόλιο:

  1. ΣΕ ΒΑΠΤΙΖΩ ΗΛΙΟ ΚΑΙ ΦΩΣ.. ΜΕΤ/ΟΝΟΜΑΖΕΣΑΙ.ΦΩΣ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΓΙΝΕΣΑΙ.ΣΤΗΝ ΜΕΡΑ ΗΛΙΟΣ ΘΕΡΜΟΣ ΣΤΗΝ ΝΥΧΤΑ ΦΕΓΓΑΡΙ ΟΛΟΓΙΟΜΟ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή