Νύχτα, δυόμισι χρόνια πριν. Τρέχαμε με ένα φίλο στο Μούλτι Κούλτι – στο δρόμο απορούσε: «Μα πώς έγινε και πήγα και ερωτεύτηκα αυτό το πράγμα; Η προηγούμενη αγάπη μου διάβαζε στίχους της Σύλβια Πλαθ.Ίδια τραγούδια, ίδια κουλτούρα. Ήθελα να θέλω. Και όμως, δεν με μάγευε παρά μόνο το ασπόνδυλο. Το ριζικά ακαλλιέργητο πλάσμα. Λες πως θα μου περάσει; Αηδιάζω με τον εαυτό μου έτσι που έμπλεξα.Άλλωστε, ξ...έρεις πως αυτά τα παθιασμένα τα κοροϊδεύω».-Όχι, χαρά μου, δεν θα σου περάσει, σκεφτόμουν. -Απλώς εκεί που κόβεσαι πως δεν θα μπορείς χωρίς την άξεστη αγάπη σου, πολύ σύντομα θα βρεις αφορμή και θα φύγεις. Και θα πεις πως δεν πήγαινε άλλο. .................Που πάντα πάει, άμα θες. ......Μ.Καραλη.////////////////////................................................................................................................................................
μην αναρρωτιεσαι και μη βασανιζεσαι ,,προπαντος μη χλευαζεις..αν το καλοσκεφτεις ο ερωτας ειναι βαθεια πολιτικη πραξη...κι εγω ειμαι εντονα πολιτικοποημενη ...πραγμα που μεταφραζεται ανενταχτη και λευτερη ν αγαπω εσενα και εσενα κι εσενα, μα πανω απ ολους εμενα...δηλαδη την ζωη μαζι μ εσενα.!(a-sylia)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου