μου χαρισες το γελιο
δωρο μου εφερες την χαρα
κουβαλησες τις βαρειες αποσκευες μου στην πλατη για μια ολοκληρη βραδυα
Πεταξες τα αχρηστα απο το χρονοντουλαπο μου
τραγουδησες για μενα χωρις αμοιβη
... στην καθε μερα μου,, κρατας ανθος ελπιδας ,,ξεστομιζοντας απλα μια'' καλημερα''
Δεν ζητησες να κοψω την φλεβα μου να δεις αιμα..
δεν ηρθες για ν αποδειξεις την δυναμη σου
δεν εταξες και δεν εταχθης Κι εγω? εγω? πως ν ανταγωνιστω την περιρεουσα πικρα του κοσμου?
πως να ξεκοψω απο το συνηθες της απελπισιας που τυλιγει τις λεξεις και τα ποιηματα?
που ν απολογηθω? στον εαυτο μου η στην γραφη?
στο πληθος η σε ουδενα? και γιατι αλλωστε θαπρεπε? Ποιος νομος αγραφος οριζει την γραφη ...κλαιουσα? ...
και απο ποτε το βαθος των συναισθηματων αποδεικνυεται απαραιτητα στο κλαμα...?και πως να πω'' ευχαριστω'' , σ οτι με κανει ευτυχισμενη?.. και να που παντα βρισκεται ο τροπος ... και ειναι απλος..πολυ απλος ...αρκει ναχει κανεις ενα χαρτι κι ενα μολυβι...........(α-συλια)
δωρο μου εφερες την χαρα
κουβαλησες τις βαρειες αποσκευες μου στην πλατη για μια ολοκληρη βραδυα
Πεταξες τα αχρηστα απο το χρονοντουλαπο μου
τραγουδησες για μενα χωρις αμοιβη
... στην καθε μερα μου,, κρατας ανθος ελπιδας ,,ξεστομιζοντας απλα μια'' καλημερα''
Δεν ζητησες να κοψω την φλεβα μου να δεις αιμα..
δεν ηρθες για ν αποδειξεις την δυναμη σου
δεν εταξες και δεν εταχθης Κι εγω? εγω? πως ν ανταγωνιστω την περιρεουσα πικρα του κοσμου?
πως να ξεκοψω απο το συνηθες της απελπισιας που τυλιγει τις λεξεις και τα ποιηματα?
που ν απολογηθω? στον εαυτο μου η στην γραφη?
στο πληθος η σε ουδενα? και γιατι αλλωστε θαπρεπε? Ποιος νομος αγραφος οριζει την γραφη ...κλαιουσα? ...
και απο ποτε το βαθος των συναισθηματων αποδεικνυεται απαραιτητα στο κλαμα...?και πως να πω'' ευχαριστω'' , σ οτι με κανει ευτυχισμενη?.. και να που παντα βρισκεται ο τροπος ... και ειναι απλος..πολυ απλος ...αρκει ναχει κανεις ενα χαρτι κι ενα μολυβι...........(α-συλια)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου