Το άπιαστο σημείο
Τούτο το σημείο μέσα στο πλαίσιο
όπου σμίγουν όλες οι γραμμές
Σήμερα είδα το δημαρχείο του Rathmines
τυλιγμένο σε ύφασμα από πλαστικό
Σαν καραβόπανο που φουσκώνει
τραβώντας τα σχοινιά
'Ενα σήμα
'Οτι είμαι ένα με την Ευρυδίκη -
Στα βάθη της λήθης για πάντα
Πίσω στο παρελθόν
Χαμένη φιγούρα
σε μια πλάνη σαράντα χρόνων
Παγιδεύτηκε εδώ
όπου σμίγουν όλες οι προοπτικές:
Κι αν δεις τη θεά
στην πλαγιά του λόφου
Θύμισέ της εμένα:
πράσινα πορτοκάλια
Και παγωμένα σταφύλια
που ταξίδεψαν μαζί μου στο σπίτι
Μάρτυρες υπήρξαν
της αλήθειας ότι ήμουνα εκεί
Μια στιγμή στο φως
ο χρόνος ενεστώτας
Ζήτησέ της να ονομάσει πάλι τον τόπο
να εντοπίσει τους ήχους
Τα νησιά όπου συναντηθήκαμε -
ίσως συναντηθούν:
Με την ίδια ολόκληρη από αγάπη και αοριστία
να κυβερνάει το φεγγάρι
Να της ανήκουν
τ' αστέρια της μέρας και της νύχτας
Τα πιεστήρια και το λάδι
και το νερό που κυλάει από τον βράχο
Τα οπωροφόρα στη βουνοπλαγιά
το πρόβειο γάλα και το μέλι
Δικά της - όλα δικά της
τα κρυφά μονοπάτια μέσα στα έλη:
'Ενα θραύσμα με βρήκε
εδώ σήμερα
Και από μόνο του πόσο υπέροχο
ήταν αυτό
Για τον
ξαναμμένο αέρα τον γεμάτο κελαηδίσματα
Τον καπνό από ξύλα και τους αετούς
τη θαλασσινή σιωπήMacdara Woods
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου