βαρια  βελουδινη κουρτινα,ανοιξε  παρασταση  ν αρχισει.Και επαιξες  εσυ τον πρωτο ρολο .Κομπαρσοι  γυρω σου πολλοι,να  σ  αναδειξουν ταχτηκαν...Σαιξπηρικη  τραγωδια  η ζωη σου,παντα  να ρωτας  τους  γυρω σου''να  ζει κανεις  η να μη ζει'' και απαντηση  δεν παιρνεις.Τι  κι αν  εταξες  το βασιλειο σου  για  ενα  αλογο? Παραλογη επιταγη  κι επιθυμια .Αιωνια  τιμωρημενος στην μοναξια  σου .Ζητησες  και πηρες  και εταξες μα  επιορκος  σταθηκες.Ποτε  δεν  ιππευσες  τ ατιθασο  ατι μου,,δεν το καταλαβες  οταν  εχανες  στην τελευταια  ιπποδρομια.Ακυρο  σταθηκε  το  στοιχημα σου...πτωχευσες και  το  νοιωσες  αργα..Την στιγμη  εκεινη που  θρασυδειλος  σταθηκες  κοιτωντας  την  δυναμη του..που  σε  πεταξε  απο την πλατη του και σε  εριξε  στο χωμα..Σε σκαμα  βαθυ σε  ωρυγμα  βρισκεσαι τρομοκρατημενος  κρυβεσαι  μη και  σ ανακαλυψει  ο  εχθρος. Σκεπαζεις  τα ματια σαν  μωρο  και νομιζεις  πως αθεατος  εισαι. Σαν παιδι  που παιζει  κρυφτο.Μεγαλωσες πια  και  χαμπαρι  δεν πηρες .Σηκω η παρασταση  τελειωσε  και χειροκροτημα  δεν πηρες.Θλιβερος  ηθοποιος  που  επιλεχτηκε  σε  λαθος  ρολο...οσα  σπαθια  και αν  τραβηξεις  στοχο  δεν  θα πετυχεις ,γιατι  ποτέ  δεν εμαθες  η  ξιφασκια  ποσο  ευγενες  αθλημα  ειναι....