''Τι ξέρεις για τον καιρό γι' αυτόν τον άνεμο
Την κάθε της ματιά που γυρνάει και σβήνει
Τι γνώριζες γι αυτήν για τα χείλη της
Την κάθε της φωτιά που γυρνάει και δίνει
Ήτανε αέρας πάντα σύννεφο σκοτεινό
Δεν την βρίσκεις δεν την φτάνεις ψάχνει το χαμό
Ήτανε αέρας πάντα σύννεφο βιαστικό
Μες σε τρένα μες σε πλοία κλαίει το χωρισμό
Τι γνώριζες γι αυτή για την μάνα της
Την κάθε της σιωπή πριν τραγούδι γίνει
Τι γνώριζες γι αυτή για το γέλιο της
Την κάθε της φωτιά που γυρνάει και δίνει'' ( Τι γνωρισες ?και τι ενοιωσες? τι καταλαβες? και τι πηρες απ οσα εδωσε? ανεμος ηταν και ανεμος ειναι ,,που σπρωχνει το καραβι στ ανοιχτα που ποτε δεν θελησες να πας.φοβηθηκες την αγκαλια της θαλασσας που πνιγει οσους δεν την αγαπουν και δεν ξερουν ''να την κολυμπανε'', αρνηθηκες να βαψεις στο μπλε τα χερια σου και σταθηκες στην στιγμιαια αιμοραγγια .Αιμοστατικα ζητησες και αφεθηκες με το κεφαλι ψηλα να κοιτας το κενο.. Κι αν μεσα σου λαχταρας να βυθιστεις στην αιωνια μητρα του παθους και του ποθου λιγοψυχησες την τελευταια στιγμη.Εκεινη που ενοιωσες να ενωνεσαι με τον ομφαλιο λωρο της και να γινεσαι ενα μαζι της.Χασκεις τωρα και αναρρωτιεσαι ποτε χαθηκε το ονειρο απ τα ματια σου. Σε καθε χτυπο ρολογιου απομακρυνεται και συ τρεχατος πας να συναντησεις το πεπρωμενο στην αχερουσια λιμνη. Αν την θαλασσα μου δεν αγαπησεις ποτε δεν θα την βρεις εκεινη π αγαπας χωρις να θελεις..φυσαει αγερι δυνατο μα την φωτια της , σβηνει../κ.σ.)http://www.youtube.com/watch?v=5Lud01T85sc
Την κάθε της ματιά που γυρνάει και σβήνει
Τι γνώριζες γι αυτήν για τα χείλη της
Την κάθε της φωτιά που γυρνάει και δίνει
Ήτανε αέρας πάντα σύννεφο σκοτεινό
Δεν την βρίσκεις δεν την φτάνεις ψάχνει το χαμό
Ήτανε αέρας πάντα σύννεφο βιαστικό
Μες σε τρένα μες σε πλοία κλαίει το χωρισμό
Τι γνώριζες γι αυτή για την μάνα της
Την κάθε της σιωπή πριν τραγούδι γίνει
Τι γνώριζες γι αυτή για το γέλιο της
Την κάθε της φωτιά που γυρνάει και δίνει'' ( Τι γνωρισες ?και τι ενοιωσες? τι καταλαβες? και τι πηρες απ οσα εδωσε? ανεμος ηταν και ανεμος ειναι ,,που σπρωχνει το καραβι στ ανοιχτα που ποτε δεν θελησες να πας.φοβηθηκες την αγκαλια της θαλασσας που πνιγει οσους δεν την αγαπουν και δεν ξερουν ''να την κολυμπανε'', αρνηθηκες να βαψεις στο μπλε τα χερια σου και σταθηκες στην στιγμιαια αιμοραγγια .Αιμοστατικα ζητησες και αφεθηκες με το κεφαλι ψηλα να κοιτας το κενο.. Κι αν μεσα σου λαχταρας να βυθιστεις στην αιωνια μητρα του παθους και του ποθου λιγοψυχησες την τελευταια στιγμη.Εκεινη που ενοιωσες να ενωνεσαι με τον ομφαλιο λωρο της και να γινεσαι ενα μαζι της.Χασκεις τωρα και αναρρωτιεσαι ποτε χαθηκε το ονειρο απ τα ματια σου. Σε καθε χτυπο ρολογιου απομακρυνεται και συ τρεχατος πας να συναντησεις το πεπρωμενο στην αχερουσια λιμνη. Αν την θαλασσα μου δεν αγαπησεις ποτε δεν θα την βρεις εκεινη π αγαπας χωρις να θελεις..φυσαει αγερι δυνατο μα την φωτια της , σβηνει../κ.σ.)http://www.youtube.com/watch?v=5Lud01T85sc
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου