σκοτεινασε και ανοιξε προσεκτικα την πορτα να μη ξυπνησει τους κοιμωμενους.Το μαυρο τ ουρανου αγκαλιασε και σαν παιδι στον κορφο της μανας κρυφτηκε..και ξαφνικα προστατευμενο ενοιωσε. στον παγωμενο αερα που χτυπησε το προσωπο δεν αντισταθηκε..αντιθετα εισεπνευσε με ηδονη και γεμισε τα πνευμονια σαν ναταν η τελευταια ευκαιρια για ζωη. Οι μνημες ορμησαν να ξεσκισουν την ηρεμια της νυχτας.Σ εκεινο το ενα φιλι που ηθελημενα πηρε μεσα της την ανασα ....οπλιστηκε με δυναμη να ξεπερασει τον πονο στο πλεγμα της γνωσης... και κατι σκιρτησε χαμηλα .. Σφαλισε τα ματια να μην ξαναδει.. εκλεισε τ αυτια να μην ξανακουσει. Λογια λογια αλογα παραλογα και λογικα.. Λογια που λεγαν ''αγαπω''..λογια με ολοκληρο τ αλφαβητο σε ποθητη σειρα.. Εκλεισε βιαια το στομα να μη ξεφυγει κραυγη απογνωσης και ηχος λατρειας.Εσφιξε τα χερια σε μπουνια σαν τα μωρα που πεισματικα κρατουν ερμητικα κλειστες τις χουφτιτσες τους.Ακομα επαιρνε οξυγονο απ την μυτη.. και δεν ηθελε..Να νεκρωσει τις αισθησεις μια -μια επιζητουσε. Στη μοναξια να πνιγει θελησε.Πηρε ορκο σιωπης και τιμωριας .Να σε ακυρωσω εαυτε μου ,ηγγικεν η ωρα της πληρωμης σου. ..Εσενα που λαθεψες σε επιλογες ,που ξεπουλησες την λευτερια σου στο ονομα του ανυπαρκτου.στο λακο με τα φιδια αφεθηκες να οδηγηθεις και ξεπουλησες την δυναμη σου.Εγκαλεισαι σε απολογια και καταδικαζεσαι στην επιλογη σου. Μοναχικη πορεια στο απειρο ..απαγορευση της ανακλησης του παρελθοντος ,σε στηλη αλατος θα μετατραπεις αν πισω κοιταξεις..Γυναικα του Λωτ..τι περιμενες να δεις;Κομματια και θρυψαλα ,ερειπια ο πυργος της βαβελ..απαγορευονται οι χοροι και τα τραγουδια ,,αυστηρως και δια ροπαλου απαγορευεται το γελιο και η χαρα. Κρυψου να μη ξαναδεις το ειδωλο σου στον καθρεφτη.. Εσπασε και εγινε κομματια.. Ξανα παιδι να ξεκινησεις απ την αρχη..σκυψε και μαζεψε τα ..,,..ηρθε ο καιρος της συναρμολογησης και της υποταγης στη μοιρα που διαλεξες...ουτε βροχη, μηδε ηλιος ,μονο λευκο σαν χιονι μεσα σου και μαυρο πηχτο και σαν πισσα το χρωμα , στο εγω σου.Οι εφιαλτες τυφεκιστηκαν και ο εφιαλτης σου φρουρος σου -ακοιμητος ειναι - στα καταργηθεντα ονειρα σου. Κυνικα σου βγαζει την γλωσσα και σου θυμιζει ποσο οικτρα γελαστηκες που πιστεψες στο ανεφικτο και το ουτοπικο.Κλεισε τις κουρτινες και γυρισε το κλειδι στην κλειδαρια και λεηλατησε μοναχο σου την ψυχη σου,οση σ απομεινε και οση σου επετρεψαν ναχεις...Σηκωσε το κρυσταλλινο ποτηρι με το κοκκινο κρασι στην υγεια σου κι υστερα σπαστο..
σκοτεινασε και ανοιξε προσεκτικα την πορτα να μη ξυπνησει τους κοιμωμενους.Το μαυρο τ ουρανου αγκαλιασε και σαν παιδι στον κορφο της μανας κρυφτηκε..και ξαφνικα προστατευμενο ενοιωσε. στον παγωμενο αερα που χτυπησε το προσωπο δεν αντισταθηκε..αντιθετα εισεπνευσε με ηδονη και γεμισε τα πνευμονια σαν ναταν η τελευταια ευκαιρια για ζωη. Οι μνημες ορμησαν να ξεσκισουν την ηρεμια της νυχτας.Σ εκεινο το ενα φιλι που ηθελημενα πηρε μεσα της την ανασα ....οπλιστηκε με δυναμη να ξεπερασει τον πονο στο πλεγμα της γνωσης... και κατι σκιρτησε χαμηλα .. Σφαλισε τα ματια να μην ξαναδει.. εκλεισε τ αυτια να μην ξανακουσει. Λογια λογια αλογα παραλογα και λογικα.. Λογια που λεγαν ''αγαπω''..λογια με ολοκληρο τ αλφαβητο σε ποθητη σειρα.. Εκλεισε βιαια το στομα να μη ξεφυγει κραυγη απογνωσης και ηχος λατρειας.Εσφιξε τα χερια σε μπουνια σαν τα μωρα που πεισματικα κρατουν ερμητικα κλειστες τις χουφτιτσες τους.Ακομα επαιρνε οξυγονο απ την μυτη.. και δεν ηθελε..Να νεκρωσει τις αισθησεις μια -μια επιζητουσε. Στη μοναξια να πνιγει θελησε.Πηρε ορκο σιωπης και τιμωριας .Να σε ακυρωσω εαυτε μου ,ηγγικεν η ωρα της πληρωμης σου. ..Εσενα που λαθεψες σε επιλογες ,που ξεπουλησες την λευτερια σου στο ονομα του ανυπαρκτου.στο λακο με τα φιδια αφεθηκες να οδηγηθεις και ξεπουλησες την δυναμη σου.Εγκαλεισαι σε απολογια και καταδικαζεσαι στην επιλογη σου. Μοναχικη πορεια στο απειρο ..απαγορευση της ανακλησης του παρελθοντος ,σε στηλη αλατος θα μετατραπεις αν πισω κοιταξεις..Γυναικα του Λωτ..τι περιμενες να δεις;Κομματια και θρυψαλα ,ερειπια ο πυργος της βαβελ..απαγορευονται οι χοροι και τα τραγουδια ,,αυστηρως και δια ροπαλου απαγορευεται το γελιο και η χαρα. Κρυψου να μη ξαναδεις το ειδωλο σου στον καθρεφτη.. Εσπασε και εγινε κομματια.. Ξανα παιδι να ξεκινησεις απ την αρχη..σκυψε και μαζεψε τα ..,,..ηρθε ο καιρος της συναρμολογησης και της υποταγης στη μοιρα που διαλεξες...ουτε βροχη, μηδε ηλιος ,μονο λευκο σαν χιονι μεσα σου και μαυρο πηχτο και σαν πισσα το χρωμα , στο εγω σου.Οι εφιαλτες τυφεκιστηκαν και ο εφιαλτης σου φρουρος σου -ακοιμητος ειναι - στα καταργηθεντα ονειρα σου. Κυνικα σου βγαζει την γλωσσα και σου θυμιζει ποσο οικτρα γελαστηκες που πιστεψες στο ανεφικτο και το ουτοπικο.Κλεισε τις κουρτινες και γυρισε το κλειδι στην κλειδαρια και λεηλατησε μοναχο σου την ψυχη σου,οση σ απομεινε και οση σου επετρεψαν ναχεις...Σηκωσε το κρυσταλλινο ποτηρι με το κοκκινο κρασι στην υγεια σου κι υστερα σπαστο..
ΣΧΕΔΙΑΣΜΑ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ "ΟΛΟΝ"..!
ΑπάντησηΔιαγραφή