ερημην!

ερημη  ψυχη που  εσκυψες  να πιεις νερο απο τις  χουφτες του δημιου σου.
ερημη πολη που αφανιστηκες οταν  κατω απο το  βηματισμο  της  παρελασης του βρεθηκες
ερημη  στην αδεια σου αγκαλια
ερημην μου αποφασισες και μικρη   η σημασια πια
ερημην σου ακροβατω  σε τεντωμενα  σχοινια ακροβατης καλος.... κλοουν απαισιος...

        σωα  και αβλαβης  πηδω  στο κενο  χωρις  καν διχτυ
για  σενα
μετεωριζομαι  στο κενο σου και στην δινη  των ορμεφυτων ποθων μου
για  σενα
       στη  λαμψη  του ηλιου  φωτιζω το εγω μου ,στις  βλαβερες του  ακτινες αφηνομαι και
ερωτοτροπω
δεν  ηρθες μαζι
φοβηθηκες τον θανατο που  παει  χερι-χερι  με  την ζωη.

στην ανυπαρξια  υπαρχεις
στην ερημια  μου  αναπνεω
στο ειναι  σου  αφομοιωνεται  το ειναι μου και αντιστροφα

κυκλος που κλεινει σαν  δαχτυλιδι  πιστης  αιωνιας!