λευκη πορσελανη...

στην αρχη την ''κοιταζε'' 5 μερες την βδομαδα,περνουσε καθε μερα απο μπροστα της../παντα στην ιδια θεση την εβρισκε..! //Τον κοιτουσε καταματα   κι  εκεινη  /σαν να τον προκαλουσε ''παρε με μαζι σου''του ψιθυριζε../''Θελω να φυγω απο δω ,ολοι περνανε με κοιτουν ,με επεξεργαζονται σαν ναμαι αντικειμενο προς παρατηρηση../και κανενας δεν εχει καταλαβει πως  εχω ψυχη../με κατασκευασαν σ ενα παλιο εργαστηρι και ο ιδιοκτητης του μαγαζιου ,που τωρα  με βλεπεις, με χαρακτηρισε ''κομψοτεχνημα''.//Με αγορασε για λιγες  λιρες  και σκεφτηκε οτι μπορει να με πουλησει ακριβα.. Στην αρχη με ειχε πρωτη μουρη στην βιτρινα.../μα ο κοσμος δεν εχει δυο πραγματα../η του λειπουν τα ματια να διακρινει το σπανιο, η του λειπονται τα  λεφτα να τ αποκτησει.. /Τωρα  τ αφεντικο απογοητευμενο μ εβαλε εδω στη γωνια,και κατεβασε και την τιμη μου..//καμμια  φορα  με ξεσκονιζει ..μουρμουρωντας..''τι ηθελα και σ επαιρνα?.. ///αλλα,τουλαχιστον δεν μου κοστισες ,...κριμα που δεν αναγνωριζουν την αξια σου''.....///Ακινητη και βουβη μενω παντα  εγω...τι να του πω? /Σαμπως μπορω  να του μιλησω? ..Πως να του πω την ιστορια της ζωης μου? Πως να του πω οτι τα  χερια που μ εφτιαξαν  εκεινα τα ιδια με καταραστηκαν ,να μη βρω την ευτυχια..και να μη παρω ποτε ζωή?.. //Να  παρουμε το πραγμα απ την αρχη...? ...//Ηταν πολλα χρονια πριν.. ο νεαρος ερωτευμενος  με μια κοπελα τρελά  μαθαινε και την τεχνη  σ εκεινο το εργαστηρι που βρεθηκα κι εγω αρχικα  σαν απλο υλικο... αμορφη μαζα ημουν..χωρις σχημα ..Του πεταει μια μερα  το υλικο  ''ο δασκαλος του'' και του  λεει//''Θελω  να φτιαξεις κατι  με καρδια..να μ αποδειξεις οτι κατι εμαθες απο μενα ,,οτι  ειμαι δασκαλος περιωπης και πως  αξιζω  τα  λεφτα  που  χρεωνω στα  μαθηματα..../αντε  να σε δω,,του ειπε και  τον αφησε μονο να με''παλεψει'' η καλυτερα  να με πλασει...//
Ταχασε τ αγορι..με πηρε στα χερια του και με γυρνουσε απο την μια χουφτα στην αλλη -- Με πονουσε και με ζαλιζε απο το πολυ περα-δωθε..Με απλωνε, με ξαπλωνε με ξαναεκανε μπαλα  ,,γεματη πληγες με ειχε καταντησει..//οταν  ξαφνικα.. του ηρθε η ιδεα να φτιαξει την κοπελα που αγαπουσε με το υλικο μου.Το τι τραβηξα για να με τελειωσει δεν λεγεται.. Μερονυχτα απο πανω μου ,μεχρι να καταφερει να αποτυπωσει σ εμενα  -εκεινη...// Δεθηκαμε τοσο πολυ οι δυο μας..εγω με την υλη του κι εκεινος με την δικη μου//Καθε νυχτα που μ επιανε στα χερια του-μιλουσε συνεχεια..''μου'' εκανε ερωτικες εξομολογησεις...Ενα βραδυ που δεν ηρθε κοντεψα ''να καταρρευσω'' ,,αρχισα να ζαλιζομαι και η ζεστη του εργαστηριου λες και με ελιωνε.. Την επομενη μερα με βρηκε εκεινος σε κακα χαλια..τυφλη απο ζηλεια..με μουτζουρες  στο προσωπο απο την μπογια που ειχε κυλησει (ξεχασα να σας πω ειχε σχεδον τελειωσει το μακιγιαζ μου..)στα  μαγουλα μου απο ...τα  δακρυα.. Με πηρε στα χερια του και αρχισε να με επιδιορθωνει.. Ημουν τοσο ευτυχισμενη ....//ενα  αψυχο υλικο που  ειχε αποκτησει ψυχη..και ολα  αυτα  χαρη σ εκεινον..Δεθηκαμε  τοσο ,,που ουτε  στον δασκαλο του  δεν ελεγε πως ''με  εχει  ολοκληρωσει''..
-Μη λες τιποτα  του ψιθυριζα με τη σκεψη μου...θα με παρει μακρυα απο εσενα..και δεν θα τ αντεξω..
-Στο υποσχομαι μου ειπε ..σε θελω μονο δικη μου..
ειχε ερθει  η ανοιξη οταν μου  εφερε  μια μαργαριτα απ τον κηπο του..κοιτα μου ειπε..//
την μαδας  και σου λεει  την αληθεια..
θα  την ρωτησω να δω αν μ αγαπας κουκλινα ειπε..κι αρχισε ''μ αγαπα-δεν μ αγαπα.. και ξανα  και ξανα,,και οι μαργαριτα ολο και ξεγυμνωνονταν  μπροστα μας.. και  η τελευταια της απαντηση ηταν...............
Εσκυψε το κεφαλι πικραμενος//-οχι  .οχι  δεν ειναι  αληθειααααααααααααααα.. φωναζα...μα εκεινος δεν μ ακουγε...//
Απομεινα να τον κοιτω με θλιμενο το βλεμα..//σηκωθηκε αργα  με κοιταξε  ανοιξε την πορτα και την εκλεισε με προσοχη.. κι εγω απομεινα αποσβολωμενη να κοιταω μπροστα στο κενο..
  Απο τοτε   δεν τον ξαναδα.. δεν γυρισε ποτέ.. κι εμεινα εκει..να περιμενω ,να ελπιζω οτι ισως θαρθει πισω να του πω..
ποσο  τον αγαπω...
Μετα απο καιρο ,εμφανιστηκε ο κυριουλης με το μαγαζι στο κεντρο της πόλης.. Με ειδε ,με παζαρεψε μ αγορασε φτηνα..
Μα  του ξεμεινα  κι αυτου  στην ακρη πια της βιτρινας..
εδω και καιρο κοιταζω τους περαστικους, αδιαφορα και μονο αν καποιος μοιαζει  σ εκεινον χτυπα η καρδια μου μεσα  στο πορσελανινο λευκο μου  σωμα..
 ΕΔω και μηνες περνας  εσυ.. και καθε πρωι  στεκεις και με κοιτας.. ''Παρε με σου  φωναζω μα δεν μ ακους'' ....