για σενα....ψυχη μου....υπηρξα...

στην επιλογη σου  υποκλινομαι...ηρθε  επιτελους  η στιγμη  ν αποφασισεις ,..οχι  με  ποιον  θα πας  και ποιον  θ  αφησεις..μα  αν... θα  ζησεις..Νοιωσε  με , ειπες και  σε  ενοιωσα .Βυθιστηκα  στην μοναξια  σου  και  χαθηκα  στα  σκοτεινα  σου μονοπατια.Εκει μεσα  εθαψα  το  χθες , το πριν  και  το αυριο μου.Μονο  για  σενα,,μονο  με  σενα..Μονη  ....χωρις  εσενα..Ζωντανη  νεκρη , αγκαλια  μ ενα πτωμα ..η  μηπως  οχι? Στις   υποβοσκουσες  ελπιδες  αναστασης ,προεταξες  την Σταυρωση.Την  δικη σου.χολη στο  σφουγγαρι  μαζι  με  το αιμα  μου..  με  ποτισες...Κι υστερα  ζητησες  συγχωρεση... Απο τους  θεους του .. κατω σου  κοσμου ,,εκει  που  ανηκεις και  υπερηφανα  προσκυνας. Στιγμες , με  αναλαμπες  στου  μυαλου  σου  τα  βαθη ,η μνημη σου  ξυπνα   το  ανειπωτο  μεσα  σου..Την  αναγκη σου  να  γινεις  ανθρωπος ,να  ντυθεις  λευκο   χιτωνα..Τοτε  ειναι που  ερχονται  οι  δεσμοφυλακες  σου   να  σου  θυμισουν οτι  τους  ανηκεις..οτι   δεμενο  σ εχουν , στο  αρρωστο  και λειψο  της  ψυχης τους  τοπιο.. Σαν  το  πρεζονι , που  καθε  φορα  που  παιρνει  αποφαση  να  ξεφυγει απο τον κοσμο  των  παραισθησεων  ....ερχεται  μπρος  σου ,,,, η  μουσα  σου του σκοτους ...και  σε  κερνα  θανατο  ντυμενο  με  κοκκινο  χρωμα, του  δηθεν  παθους ,του  δηθεν  αισθηματος και  αισθησιασμου που  απεγνωσμενα  ψαχνεις...Μα  δεν  σου  εμαθαν  πως  οτι  λαχταρας ,  Μονο  αν  καταθεσεις  αιμα  θα  το  βρεις..σε  εικονες  που  θα  ζωγραφισεις  μεσα  σε  μια  αγκαλια  αληθινη,  σε  μαρμαρα που  εσυ  με  αγαπη  θα  σμιλεψεις,σε  κηπους  που  εσυ  θα  φροντισεις..δεν  εμαθες  οτι  αν  ενα  τριανταφυλλο  σου δοθει  ,θελει νερο  για  να  ζησει..Μονο  το  τσιγαρο σου  ξερεις  να  καπνιζεις  μεχρι το  τελος ,,να  το  καπνιζεις  ηδονικα μεχρι  την  τελευταια  ρουφηξια  κι υστερα  με μανια  να το  πατας  στην  ασφαλτο,αναθεματιζοντας  που  τελειωσε  ,,ξεχνωντας  οτι  εσυ  με  απληστη  κακια  το  αφανιζες...ψαχνοντας  το  στιγμιαιο   σαν  τον καφε  που πινεις...πικρο..