«Το λάθος αίσθημά μου,κι ο κόσμος του όλος,είναι ο σωστός μου κόσμος».

«Φταίνε βέβαια τα φρεάτια/ τόση ανθρωπότητα διοχετεύουν/ μπουκώνουν οι σχισμές». /// «Ας ανέβει η γη/ στη θέση τ  ουρανού/ σ’ αυτήν να καθρεφτίζεται ο Θεός/ γήινος, πιο καθημερινός, πιο αναγκαίος», ////////////////////////////////////////////// « Σε υπάκουσα Κύριε/ κι όσα δε μου επέτρεψες / να πω δεν τα είπα… καλά, στέρεψε κι η χολή/ ούτε μια στάλα όξος;».

Ω βλέμμα

λάθος κόσμο μου γνώρισες.
Δεν ήταν αυτός.


Ω αντίληψη


εάν ο κόσμος που μου γνώρισες εσύ
είναι ο σωστός


δεν ήταν αυτός.


Το λάθος αίσθημά μου 
κι ο κόσμος του όλος.


ειν' ο σωστός μου κόσμος.

«Ευλαβούμαι Ανάγκη/ότι εσύ έπλασες το συνεχές του κόσμου/το δωσ’ μου, το δεν έχω του/Αλλά τον έρωτα όχι, όχι εσύ Ανάγκη/ τον έρωτα τον έπλασε ο θάνατος/ από άγρια περιέργεια/να εννοήσει/τι είναι ζωή».k.δημουλά