στα παιδια που μεγαλωσαν .

Σημερα εντελως ξαφνικα προσπαθησα να φτιαξω ενα παζλ..Εσπασα  το κεφαλι μου να βρω την ελληνικη λεξη που περιγραφει το συγκεκριμενο παιχνιδι..αν προκειται  για παιχνιδι../ Απλωσα ,λεξεις,σκηνες ,εκφρασεις στο τραπεζι  του νου μου. Σκορπια και  ατακτως  ερριμενα ολα...τα χρωματα πολλα  με  ζαλισαν  στην αρχη. Ειπα  δεν θα νοιαστω για  τ αποτελεσμα θα παω βημα-βημα,κομματι κομματι και αν χρειαστει  θα  χρησιμοποιησω το ενστικτο μου..κι οπου με βγαλει. .. Τουλαχιστο  θα πω οτι προσπαθησα.  να ζωγραφισω ξανα ..Η ν αποκρυπτογραφησω το  γραμμα που εφτασε εδω και καιρο  στο ταχυδρομικο μου κουτι μα  ηταν  στραπατσαρισμενες οι σελιδες του. Σαν εγγραφο που ενα ποτηρι  νερο  χυθηκε ακουσια πανω του. Τραβας και σηκωνεις το χαρτι  να τρεξει  το νερο  αλλα  παρασυρεται  μαζι και το μελανι. Σαν γυναικα που απ το κλαμα της ετρεξε το μακιγιαζ..Παραμορφωνεται  η εικονα .. Σκουπιζεις επιμελως  το μουτρο που πασαλειφτηκε- στεγνωνεις  με πιστολακι  το χαρτι..αλλα παλι... το αποτελεσμα  θλιβερο ειναι.. Λειπουν οι  ευθειες γραμμες  ανακατευονται τα  χρωματα δυσαναγνωστες  οι γραφες..  Αποφασιζεις λοιπον  να διαβασεις λιγακι ...αυθαιρετα...  κι ισως με λιγη φαντασια να βρεις  την ακρη.. Αστραπιαια χαραχτηκε  μια εικονα  στο  μυαλο μου.Ενα παιδι..μια  γεννηση.. /η μανα,,/μπορει  και μονη,  χωρις  τον συντροφο της κοντα της.. Η με χιλιους  υστερικους συγγενεις απο πανω να  της θυμιζουν το χρεος της ''στον πονο'' <δεν  νοειται  γεννα χωρις πονο.. /κρατα τρομοκρατημενη το βλασταρι της αγκαλια/ πως θα το μεγαλωσει θεε μου/ σαμπως ηξερε και απο χθες?/ και αναμεσα  σε γελια και σε κλαματα.το παιδι μεγαλωνει ..επικινδυνα//αυτα  που φανταζαν ανυπερβλητα  στην αρχη ..ο θηλασμος οι πανες και τα ξενυχτια  ηταν  παιχνιδακι μπροστα σ αυτα που ερχονται  ηρθαν η και θαρθουν..Το μονο που ειναι σταθερο  ειναι  η αγαπη της .ειτε  το  ξεσκατιζει,ειτε το  ξυλιζει στην πρωτη σκανδαλια/ ειτε σκοτωνεται  να το μαθει  γραμματα  την ιδια στιγμη που σηκωνει τα χερια ψηλα και  φωναζει  ''τι θα κανω  με σενα πες μου ??"" το μοναδικο πραγμα που μενει  στη θεση του ειναι η λαχταρα  της ναναι καλα..εκεινο..που παντα  ειναι  η εγνοια της ,το προβλημα της και το καμαρι της μαζι../ Μα  δεν ειναι μοναχη  σ αυτο  τον κοσμο..Ειναι κι ο ανεπροκοπος  που  ταλαιπωρει κι εκεινη και το παιδι.. Που  της φερεται λες κι ειναι αντικειμενο..που  γυρνοκοπαει  απο δω κι απο κει  με την καθε τσουλα..που  της ριχνει και καμμια  οποτε  του καπνισει..και μαλιστα μπροστα  στο παιδι..Να  τον σκοτωσει της ερχεται αλλα ελα που θα παει  φυλακη κι απο πανω, για τον ηλιθιο που της ελαχε.. Αναγκαζεται να τον υπομενει..  Λυπαται  μοναχα και καιγεται που  δεν μπορει  να πατησει ποδι  για το παιδι.. Απο νωρις το εβαλε  στα βασανα το κτηνος..  ''πρεπει  να  σκληραγωγηθει λεει'' ..Μια  σταλια παιδι  να  σκληραγωγηθει ...  Και περνα ο καιρος..και  το ..σκληραγωγουμενο.... μια  μερα  στα πουπουλα  δεν περασε.. παιδικη ηλικια? ειναι  για τα  παραμυθια και τους ψυχολογους,εφηβεια?  σκληρη και υπουλη... Ατιθασο πλασμα μ ευαισθητη  καρδια.. Και τι δεν εκανε τοτε..Το  ψαρι  στα  χειλη  της  εψησε που λενε..Ετρεμε  μη  της  ''ξεφυγει  και μη ξωκυλει"" το ..παιδι.. Το παιδι που μεγαλωνει μονο σ ενα  κοσμο  σκληρο και  με  κακια  γεματο.Στο δρομο.. μαθαινεται  η ζωη λενε.. Ναι   σωστα...μαθαινεται..αλλα  με τι κοστος.. και με ποσο πόνο..///Ποσο απαραιτητα  ειναι τα  χαστουκια για να γινεις  ανθρωπος? Και ποσος  ειναι ο αριθμος των χαστουκιων που χρειαζεσαι  για  να  να μη  γινεις  πετρα   στο τελος?και ποια ειναι αυτα  δηλαδη που ειναι απαραιτητα  να μαθει ενα παιδι ?  /Οδυσσεια  μοιαζει  η ζωη του. Παιδακι που  ενηλικιωθηκε πριν της ωρας του...αν το καλοσκεφτεις. Ομορφο στην οψη.. δωρο  θεου  η ομορφια  στον ανθρωπο.. Το πως  θα την εκμεταλλευτεις  ειτε  απο χαρακτηρα  ειτε απ αναγκη  ειναι το θεμα.. Και ποια  τερατα  θα σου  βρεθουν  στο  διαβα  σου να  σου  την απολαυσουν  ?.../ Κενο....δεν  βρισκω  κομματι  να προχωρησω ... Η νεοτης.... /παλη  επιβιωσης/ και διασκεδαση  μαζι.. /δυνατο παιδι.. ατιθασο..''φερνει'' πια  λιγακι  στον  πατερα.. Κανενα  δεν ακουει.. η μαλλον κανει πως  δεν ακουει..γιατι  την μανα την ακουμε ακομα κι οταν  την  θεωρουμε  γκρινια και  κουραση.. ''τι θες παλι  ρε μανα?'' κι εκεινη ακομα  το λατρευει...το μωρο της..που  εγινε   ενηλικας μα στα ματια  της  μωρο  ακομα  ειναι και  ακομα  κεινη τρεμει  για κεινο.. αγαπιουνται  πολυ  οι δυο τους..δεσμος   αρρηκτος  ομφαλιος λωρος που  δεν κοβεται παρα  μονο  με τον θανατο της.. ''προσεχε ο κοσμος  ειναι κακος..προσεχε'' και προσεχει ..οσο  μπορει.. κι οταν  αδυναμο   νοιωθει  κρυβει  την αδυναμια  στην  επιβεβλημενη  βιτρινα  της σκληροτητας  του..   Ειναι κι αυτες οι αναποδιες ,,που  συνεχεια συμβαινουν..εκεινα τα  ''αν ''που  κυνηγανε παντα  τον νου.. αν ειχα  κανει  αυτο..αν ειχα κανει  εκεινο..αν μ ειχαν αφησει να.... Και  τοτε  μας  πιανει  μια λυσσα  μια  λυπη  αβασταχτη ενα  γιατι  γαμωτο.... //κοιτα   γυρω και βλεπει  καθε καρυδιας  καρυδι  να κουνιεται πως  κατι ειναι..τενεκεδες ξεγανωτοι που με τα λεφτα του μπαμπα  γινηκαν κατι.. η  επειδη  η πουτανα  η τυχη τα  ευνοησε  ,,ετσι  χωρις λογο//και  αναρρωτιεσαι  που ειναι ο θεος? και  τριζεις  δοντια.. απο  μια  μερια  λογικο... και  τοτε....  Εκει   ειναι, που   που πιπτει  ραβδος επι δικαιων και αδικων.. , εκει  δεν πιστευεις πια κανεναν,,εκει τους βλεπεις ολους  εχθρους..αναμενομενη  η σταση  και ισως δικαιολογημενη. ///μα  οχι παντα...//πρεπει  να μαθεις πια  ξεχωριζεις//το  ψεμα  απ την αληθεια ,,το υπουλο απ το  αγνο  και καθαριο.. // κι υστερα  λεει........./Να κανει  οικογενεια..(ειναι  ενα ειδος καταξιωσης οπως και να το κανεις...ετσι  μας εμαθαν αλλωστε)  να παρει ευθυνες να  ακολουθησει  το  χρεος, στην μοιρα  τ ανθρωπου. Με  ονειρα.. δεν θαμαι εγω  σαν εσας πεταει  του πατερα  του. .. Κι υποσχεται  στον εαυτο του  ναναι  καλος γονιος.. πανω απ ολα  γονιος. Και  ειναι..μα  ελα που ..η μοιρα  παιζει  τ αντιστροφο παιχνιδι...  Γινεσαι καλος γονιος παλευεις  νασαι  συντροφος επισης, μα  δεν βρισκεις  ανταποκριση.. Εγωιστες οι ανθρωποι.. ξεχνουν τους λογους που  αρχικα τους  ενωσαν. .. Και  αντιλαμβανεσαι οτι εκανες λαθος.η οτι  δεν εισαι  συμβατος πια.. Μονο  νασαι καλος γονιος /αυτο  μενει / αυτο μετραει  τελικα.. ////?Με  οποια  θυσια και οποιο κοστος.. /Ξεχνας τον εαυτο σου. και τον πειθεις ταυτοχρονα ..πως  δεν εχεις δικαιωμα  πια  στην ευτυχια. Βαρυ φορτιο και ανωφελο ,,δεν μπορει να κανει ευτυχισμενα παιδια ενας δυστυχισμενος γονιος. Και ποιος αποφασιζει το μη διακιωμα στην ευτυχια? Απο πότε  δεν μπορει  ενας  ανθρωπος να  διεκδικει  την ευτυχια του φροντιζοντας  ταυτοχρονως και την ευτυχια εκεινω που αγαπα? ειδες πολυ κακια ,διασκεδασες πολυ,εκδικηθηκες  αναλογα για  τις πληγες που σου εκαναν.μα  ξεχασες ν αφησεις μια  γωνια  να μπει να σε ζεστανει ο ηλιος. Γιατι?/γιατι  περπατησες τοσο πολυ  στο κρυο και στο χιονι που  ακομα  και στους καυσωνες δεν πιστευεις οτι  ειναι καλοκαιρι... Ποιος σου  κατεστρεψε τον σκληρο δισκο  της ευαισθησιας/? ποιος πατερας  -τερας σε πικρανε? ποιος  σε κακοποιησε  σαν παιδι?/Στην βιαιοτητα  που βιωσες, επελεξες να βουτηχτεις ,λες και επρεπε  να τιμωρηθεις..χωρις να φταις..Εσυ απλα  γεννηθηκες ..κανενας  δεν σε ρωτησε αν θες να  ερθεις  στον κοσμο. Ουτε  κι εμενα.. ουτε  κανενας  μας  ρωτηθηκε..  Το θεμα ειναι οτι αλλοι χαραχτηκαν  βαθεια  και αλλοι φροντισαν να επουλωσουν την πληγες τους..η ακομα τουλαχιστον προσπαθουν..Δεν υπαρχει παιδι που  δεν κακοποιηθηκε ..ειτε απο αγνοια ειτε απο ελλειμα ευθυνης ειτε απο κακες  συγκυριες. Υπαρχουν ομως παιδια που  μεγαλωνοντας αποφασισαν αντι να κλεισουν τις πορτες της καρδιας τους απο φοβο  μη πληγωθουν ξανα ,αποφασισαν  να τις αφησουν διαπλατα  ανοιχτες για να μοιραστουν με καποιον αλλο την αγαπη που καποτε  εισεπραξαν  απο την μανα τους..Υπαρχουν παιδια που αξιοι γονεις αποδειχτηκαν σε αντιθεση με τους αναξιους γεννητορες τους  η και τ αντιθετο.. Υπαρχουν παιδια που προσπαθουν ακομα να αποδειξουν οτι αξιζουν..παιδια που  δεν ακουσαν ποτέ  ενα μπραβο... παιδια που  τους   στερησαν τα  ονειρα τους ,παιδια που  τους δοθηκαν  τα παντα κι αχαριστα αποδειχτηκαν../ Ολα  μεσ τη ζωη ειναι..ολα..Και ολα  μπορουν  να  διορθωθουν αργα  η γρηγορα. για  κεινους που μεγαλωνοντας παραμενουν μεσα τους παιδια... για  κεινους που θελουν να την κερδισουν  την ζωη  ,που θελουν να ζησουν αληθινα  και  να κρατησουν  τα  ονειρα  τους  την νυχτα.. Εκεινους που  το χρεος εκπληρωνουν  την μερα μα  ταυτοχρονως ξαναγενιουνται  κατω απ την λαμψη του φεγγαριου που φωτιζει τον δρομο  για την αγαπη.///κοιτω  το παζλ ...πολλα κενα...τι σημασια  εχει... η κεντρικη ιδεα  ειναι  ξεκαθαρη..και  η εικονα επισης.. ο κοσμος  μας εσυ εγω εμεις...στιγμες και μονον..ενα παζλ  απο χαρές  και λύπες.. και  μια  αισθηση  πως  παντα  κατι  λειπει.. ///εκει  αναμεσα  στα κενα που  δεν βρισκεις το κομματι που  ταιριαζει// δεν το βρισκεις η νομιζεις πως δεν το βρισκεις//ακομα κι αν ειναι μπροστα σου..(το παρον  γραφτηκε ακουγοντας ενα τραγουδι... για  ενα παιδι κι ενα ταμπουρλο..)