στο καρναβαλι σου ζησε..

ξερασα την επιθυμια,,,Μου  τελειωσε  ρε, πως το λενε,παπαλα..γυρνα  σε μενα  ειπες? γιατι? να γυρισω που? στο  τιποτα? οργιζομαι ακομα  και στον υπνο κι αυτο ειναι καλο..στο ''η ταν  επι τας ''μου ,κερκοπορτα  ανοιξες  και εαλω η πολις.απο  τα  στενα  των Θερμοπυλων μεχρι την πτωση  της Πολης  ,προδοτης  υπηρξες...μα  στην ιστορια  δεν θα μεινεις..Οι ''ωραιοι Προδοτες'' ειχαν προσωπο και  τολμη  να  το δειξουν.Εσυ  μια μασκα  ανθρωπου  φορας και τριγυρνας ,μυαλο  σαλεμενο  αναμεσα  σε  λογικους,καρδια  μαυρη αναμεσα  στην φωτεινη  μερα.Ξορκι  και  προσευχη  εκανα,να  σε  τιμωρησω   εντος  μου.Οι  δυνατοι παραμενουν  και οι αδυναμοι  πισωπατωντας  με  βηματα  αργα  ''την κανουν''...Εκμεταλλευτηκες τις αντιθετες παραταξεις   αλλα στο τελος  δεν  ηξερες  εσυ που βρισκοσουν.Παιχνιδι  κατασκοπων καταντησε  η  ζωη σου. μα  τα  τειχη επεσαν  και  δεν εχεις πια προορισμο και λογο υπαρξης.   Δεν Υπαρχεις.... και  καταβαθος το ηθελες τοσο πολυ  που  δεν μπορουσες καν  να τ  αντεξεις...Αυτο που διακαως επιθυμουσες βρηκες γι αυτο και αποφασισες  να το καψεις..Ατρομητος ? ας  γελασω..οι  γενναιοι  δεν  φοβουνται  να καουν..δεν βαζουν  αναχωματα και παρωπιδες...μοναχα  οπλιζονται  με θαρρος και ιδανικο.. Ποιος μιλησε  για νικη?  εχουμε πολεμο..εσυ  με τον εγω σου ,,και οι αλλοι  εμεις ,με  τον '' κανενα...δεν '' ξιφουλκω''   πια.  Ειρηνη  συναψα  με  εμενα..Δες  την εικονα...ελα  προσπαθησε  και μη  γυρνας  το βλεμμα.. Εχασες .. Απ την αρχη  το  ηθελες  να χασεις..Καθε φορα που εφτανες κοντα  στην νικη εκαιγες  τον  ασσο  σου που  ειχες  στο μανικι...Σε  ρωσικη ρουλετα  θανατου  οργασμους  επεδιωκες. ..αντιθετα  με  μενα..Το  δικο  μου  πιστολι  ειχε  δυο  σφαιρες  και τις ''πιθανοτητες'' πιο μειωμενες,,Μα  θαρετα  κολλουσα   στην κανη  στον κροταφο αποζητωντας νικη  ζωης  πανω  στο θανατο.. Για  δες καμμια  φορα  πως  ερχονται  τα πραγματα..Αντιστροφα  ηρθαν  τα πραγματα ,,εξαιρεση  στον νομο  των πιθανοτητων..Ζω ..κι εσυ  Νεκρος.... το  μονο  που  σου μενει  ενα  κελι  σαν  μνημα..που  να  γραφει  απ εξω  τ ονομα σου..Λιγος  μπροστα  στο μεγαλειο  μου..Μικρος θνητος  μπροστα  στην Αγαπη.. Κενος  μπροστα  στο  ξεχειλο  δικο μου..Προλεταριος μπροστα  στην  αριστοκρατια  μου.. Χωρις  ανασα  εμεινεις  μπροστα  στο  αυτοκρατορικο  Ονειρο  μου.. Στερνο  φιλι  αυτο  του  μεσημεριανου -ονειροεφιαλτη μου- .Ξυπνω ..ανοιγω  τα  ματια  στο φως..λευτερη...ξεκινω  και παλι  για την δικη μου Ιθακη και  ευ-τυχω...Καφε  και τσιγαρο  ,τωρα  ...Γραφω....για  μενα.... και μονο...και  για  μενα.