Θα καθίσω πλάι σου μια μέρα...
με τις χούφτες μου γεμάτες σπόρους σιωπής...
από ότι ποτέ δε σου είπα
κι έτσι ολόκληρο θα στο προσφέρω...
πότισέ το εσύ θα σου πω...
με λέξεις σβησμένες από τα γραμμένα στην άμμο...
με θροϊσματα και σταγόνες βροχής πάνω στα ίχνη
κι αν σου μαραθεί με μια σιωπή πιο μεγάλη...
φύλαξε και πάλι τους σπόρους...
γιατί κι άλλα θα γραφτούνε στην άμμο...
και πάλι θα φυσά και θα βρέχει.............
με τις χούφτες μου γεμάτες σπόρους σιωπής...
από ότι ποτέ δε σου είπα
κι έτσι ολόκληρο θα στο προσφέρω...
πότισέ το εσύ θα σου πω...
με λέξεις σβησμένες από τα γραμμένα στην άμμο...
με θροϊσματα και σταγόνες βροχής πάνω στα ίχνη
κι αν σου μαραθεί με μια σιωπή πιο μεγάλη...
φύλαξε και πάλι τους σπόρους...
γιατί κι άλλα θα γραφτούνε στην άμμο...
και πάλι θα φυσά και θα βρέχει.............
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου