θαλασσα μανα..(κ.σ)

Εισαι πια  αλλου ,τωρα ξερω,το αισθανομαι  σε καθε ινα του κορμιου μου. Τρεμω ,κρυωνω και καιγομαι.
σταχτες  απομειναν μονο.
αδικος κοπος να γονατισω ξανα ,αδικος κοπος να  σου πλυνω τα ποδια.
Επιστρεφω  με τα  χερια αδεια  στην σκητη μου.
νηστεια και προσευχη στις αμαρτιες και στο ημαρτον πνιγομαι.
Κανενα νοημα πια.. αδυναμια  να  δω το  φως ..στο  σκοταδι  ορω το  μηδεν και το απειρο.
ατελειωτος δρομος η προσμονη,  απελπισμενη  η ελπιδα.ατυχησασα  κορη  και  τροπαιοφορος εσυ. το  σχοινι  που με κρατουσε κοπηκε στα δυο  ξαφνικα. Με  μια  ματια ,σαπισε απ τις λεξεις που διαβασε  στην πορτα  σου..Φυγε  οποια  κι αν εισαι   εγραφε.Στον ''δεν'' του  ενεστωτα  χρονου σου ,ξεχαστηκε   το '' θελω'' του παρελθοντος σου. Μικρο  ταξιδι , για  τοσο  μεγαλο  ναυλο και  εισητηρια  εξαντλημενα  εξ αρχης.
Επιβιβαση  στον Τιτανικο  σου  και  αποβιβαση  στα  βαθεια νερα  του  ωκεανου  σου. Πνιγομαι μα  αυτο θαναι  η σωτηρια μου. Αφηνομαι  στον πνιγμο  μου οικειοθελως .Κουραστηκα..
να  παλευω  με  κυματα και  σκυλοψαρα.

θαλασσα   μανα  μου ..στην  δικη σου  αγκαλια επιστρεφω..
Ειδα  τον θανατο  να  με  καλημεριζει χαμογελωντας  χαιρεκακα.
Ειπα ,  δεν σε φοβαμαι,με  φιλι  θα  σε φιλεψω  μ αγαπη  θα  σε ημερεψω.
αδικος κοπος..ανικητος εισαι.. τρεφεσαι  απο τον πονο  .
τον  δικο μου , το δακρυ ,την  επικληση και  την κραυγη μου. δεν κουραστηκες? Ανοιγω το στομα... να πιω..
θαλασσα  να  ξεδιψασω ...απο σενα..
δεν το  βλεπεις  σκοτεινιασε  επιτελους,-ευτυχως-  δεν ακους   γιατι  στην μεση του πελαγους ποιον να φωναξω? δεν το αισθανεσαι  γιατι  δεν  εχεις καρδια.. δεν απλωνεις το χερι ,γιατι  δεν  εισαι  δελφινι.. σε αγαπουσα....πολυ....