κατοικω...!στο πουθενα ...εντος σου ..εκει διαμενω..ουδεν μονιμοτερον του προσωρινου,μονο ... ονειρευομαι... την μετοικηση...που δεν θαρθει ποτέ...μα χωρις ονειρο πως ν αντεξω να βαζω το κλειδι στην πορτα? καθε πρωι αναχωρωντας? και καθε νυχτα επιστρεφοντας? κλειδωνω και ξε κλειδωνω ανελλιπως..και στα ... αυτα παραμενω...στην διαρκη απουσια σου..φιλοξενη παντα ...αφιλοξενη η ψυχη σου ...ενα γλυκο του κουταλιου κερασμα στον θανατο, που ηρθε απροσκλητος,να προσφερω..κι ενα ποτηρι νερο..να ξεδιψασει ...ισως για να με ξεχασει. Εδω.. κλεινω..αδειος ο χωρος μου ,το συμπαν μου μικρο..Χωρις εσενα...