σιωπη....

Ο χώρος και η σιωπή σμίγουν και γίνονται βάρος στην καρδιά. Μια ξαφνική αγάπη, ένα μεγάλο έργο, μια αποφασιστική πράξη, μια σκέψη που μεταμορφώνει προκαλούν σε ορισμένες στιγμές την ίδια ανυπόφορη αγωνία, ανάμεικτη μ' ακαταμάχητα θέλγητρα. Γλυκιά υπαρξιακή αγωνία, εξαίσιο άγγιγμα ενός κινδύνου που δεν ξέρουμε τ' όνομά του, το ότι ζω σημαίνει άραγε πως τρέχω προς το χαμό μου; Ας τρέξουμε πάλι χωρίς ανάπαυλα προς το χαμό μας. Είχα πάντα την αίσθηση πως ζούσα στο πέλαγος, σε κίνδυνο, στην καρδιά μιας μεγαλόπρεπης ευτυχίας.ΑΛΜΠΕΡ κΑΜΥ.

Σκοπός της ζωής μας δεν είναι η χαμέρπεια. Υπάρχουν απειράκις ωραιότερα πράγματα και απ’ αυτήν την αγαλματώδη παρουσία του περασμένου έπους. Σκοπός της ζωής μας είναι η αγάπη. Σκοπός της ζωής μας είναι η ατελεύτητη μάζα μας. Σκοπός της ζωής μας είναι η λυσιτελής παραδοχή της ζωής μας και της κάθε μας ευχής εν παντί τόπω εις πάσαν στιγμήν εις κάθε ένθερμον αναμόχλευσιν των υπαρχόντων. Σκοπός της ζωής μας είναι το σεσημασμένον δέρας της υπάρξεώς μας.

Πρότερος έντιμος βίος

και κατόπιν σιωπή..



Δεν με χωρά τούτος ο κόσμος

Προσεκτικά κρυμμένος

πίσω από ερμαφρόδιτα συναισθήματα,

μέσα σε χαλκευμένα προσωπεία,

κάτω απ'τις απροσπέλαστες θαμπάδες..



Βγαίνοντας τρομαγμένος,

μέσα από ιδρωμένα όνειρα

δίπλα στων οριστικών μου επιλογών

την φαινομενική διαύγεια

απιθώνόνται με αυθάδεια μονάδες ψεύδους

με την μορφή υποχρέωσης..



Κι ύστερα,

σαν απ'τον λήθαργο ξυπνώ,

μοιράζω απλόχερα στους ανέμους

τα σπασμένα μου τεταρτημόρια,

λικνίζοντας και πάλι

τις χορδές των τολμηρών..



Πρότερος έντιμος βίος

και κατόπιν σιωπή...



Βίοι παράλληλοι,

μια εποχής που μυρίζει φορμόλη

και ταξιδέυει κάθε όνειρο

με μια ολάκερη ζωή για τίμημα

και πάντοτε το αδιόρατο μέλλον

θα κρατά σφιχτά πάνω του

τη σκουριά των αιώνιων σιωπών...



Πρότερος έντιμος βίος

κι ύστερα σιωπή..





Νίκος Περάκης -