λυτρωτικη σαγηνη? εγκλημα και τιμωρια? θειο δωρο? κερι που λιωνει? η ανασταση?.......................
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------Το κοιτας και μαγευεσαι./αδυνατεις να παρεις το βλεμμα 
σου ./επιμονως εστιαζεις..
/πλησιαζεις/ και /κατι/ σε σπρωχνει ν απλωσεις το χερι..
/θέρμη στην πρωτη εκ του μακροθεν επαφη..
/συστρεφεις την παλαμη /με την ακατανικητη επιθυμια να αγκαλιασεις..
//πλησιαζεις την χουφτα ..ολοενα περισσοτερο..
/Η θέρμη γινεται καψα και ποθος ..
/αποφασιζεις/ να παρεις το ρισκο της καυσης /με την ελπιδα να γινεις ενα με το χρυσοκοκκινο χρωμα../
πονάς μα δεν σε μελει..
/ιδρωνεις/ στην σκεψη της αυτοκαταστροφης ..μα συνεχιζεις..
/..αν δεν καεις/ θα καιγεσαι απο περιεργεια αιωνιως..
κλεινεις την λαβα στην χουφτα ../
/ηδονικα υποφερεις ,καρτερικα αναμενεις ../
/στην βροχη απο δακρυα παραλυει το χερι../
την υστατη ωρα το χρωμα ....ξεθωριαζει../
ανοιγεις την χουφτα .../καρβουνο/ ...χρωμα μαυρο/ ..απωλεια αισθησης./.
κι ομως δεν σε νοιαζει πια.../δοκιμασες να φυλακισεις την φλογα/ ....που εσβησε../
Καηκες κι εκαψες ..
αυτοθελητα/ ...εμαθες τωρα.../μα,παλι, απεγνωσμενα αναζητας ενα κερι να το σβησεις../
ξανα...
Πόσο απερισκεπτος ο ανθρωπος ειναι στην θεα της φωτιας...
Πόσο αμετανοητος στο βωμο της ηδονης του πόνου και της ευχαριστησης..
Πόσο πολυ αγωνιζεται να σβησει το χρονο ,επαναλαμβανοντας την ιδια -διαδρομη ...
Ποσο αρεσκεται η πεταλουδα να καψαλιζει τα φτερα της πλησιαζοντας την φλογα ,αψηφωντας τον κινδυνο..(α-συλια)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου