διαμαντια και μπλουζ...

διαμαντια και μπλουζ...
♥ οταν ολοι τρεχουν κατω απ τις ομπρελες,εγω θα στεκομαι κατω απ την βροχη..

Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2010

σκορπια στον ανεμο λογια...σκεψεις απειθαρχες και αναρχικες

ειπες ....''εχω καιρο''! αναφωνησες... ''Χριστε μου ποση βιασυνη''.Κραυγασες... ''βιαζεσαι''.Σκεφτηκες... ''αυριο, μερα ειναι''. Χαμογελασες ...στην σκεψη οτι θ αδημονουσε , για μια σου λεξη. Αποφασισες.. να παιξεις κρυφτουλι!!! Κοιταξες .... το ρολοι και ηταν αργα... Δεν επρεπε να περιμενεις για να πει...ς Σ αγαπω....ηταν πια αργα...για σενα..///////////////////<3 οπλιστηκα υπομονη ,αρματωθηκα σαν αλλη Μπουμπουλινα,,σουφραζετα στο Σικαγο διαδηλωσα για... σενα......αναζητωντας ισοτητα και ξεχασα να ειμαι γυναικα. Και τωρα ζητω ξανα την αγκαλια σου να κρυφτω σαν πουλι φοβισμενο.Μα ελα που εσυ μεταλλαχτηκες εξ αιτιας μου σε γατα κι εγω σε μαυρο πανθηρα... λ...ες και ποτε δεν καταλαβαμε οτι μπορουμε απλα να ανηκουμε στην ιδια ρατσα.. ανδρας εσυ κι εγω γυναικα..//////////////////////////////////  <3  στους δυσκολους καιρους μας σιωπηλοι θεατες καταντησαμε.. Αρνητες της ζωης μας ,αυτοχειρες και δολοφονοι μαζι της χαρας μας.. Σε μισητες και κομπλεξικους φανατικους, επιτρεψαμε την εισοδο στα παλατια της ψυχης μας.Και δεν ανασαινουμε πια..Επιθανατιο ρογχο ασπαστηκαμε και περπαταμε μονοι.. Τωρα ειναι η ωρα να απλωσουμε το χερι ο ενας στον αλλο,,οσοι απομειναμε αντιστασιακοι και αιθεροβαμωνες συναμα...Την ουτοπια μας να μετατρεψουμε σε ρεαλιστικη Νικη..σε πεισμα των καιρων,,στο πεισμα χαμενων ερωτων,σε πεισμα του Αδη που μας γνεφει με χαιρεκακια ...εχουμε τα παντα οσο εχουμε την καθαροτητα της ψυχης και της ανασας μας..τις λεξεις , την διαθεση και την ενεργεια να φερουμε τα πανω-κατω....ας κρατησουν οι χοροι και θα βρουμε στεκια αλλιωτικα.. ΦΥΓΑΜΕ!!! ΜΑΖΙ!!!//////////////////////////////////////////////////  <3 αφου λοιπον δεν καταφερα να σε'' εξαναγκασω '' στον ερωτα μας,,θα επιδιωξω να σε συναντησω στον Πονο,,που κοινος παρονομαστης ειναι στην ανθρωπινη μας φυση.. το ξερω πονας ,το ξερω καλα .... οσο εγω συνεχιζω να πονω.. δεσμιος χωρις χειροπεδες εισαι στον δικο μας ιδιοτυπο ερωτα.θα σε απαλλαξω οταν εγ...ω το θελησω...την στιγμη που θα σ εχω βγαλει απο μεσα μου..αυτην που τοσο τρεμεις..μη γνωριζοντας τι να την κανεις, την τοση ελευθερια.............../////////////////////////////////////////////////  <3 ενας πυργος της Βαβελ ..ενοικιαστες και μεταναστες ολοι μας..στην πολυγλωσσια μας χαμενοι , λαθραια κατοικουντες και συγκατοικουντες ....///////////////////////////////////////////////////////////////////

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου